Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
Netflix Türkiye'nin hizmete girmesinin ardından deneme aboneliğimi başlatmıştım. Televizyon ve daha genel anlamda, video içeriği izlemeyen birisi olarak, sektördeki gelişmeleri değerlendirmek amacıyla yaptığım işlerden birisiydi Netflix'e abone olmak. House of Cards'ı da izlemişliğim yoktu, ancak elbette sektörü alt üst eden bir kült haline gelişini ilgiyle takip etmiştim. Deneme aboneliğine başladığımda ilk merak ettiğim, içerik oldu. House of Cards, Netflix Türkiye'de mevcut değildi. İçerikler oluşturulurken yapılan anlaşmalara göre hangi ülkelerde yayınlanabileceği belirleniyor. Kimi içerikler belli sürelerle belli bölgelerde yayınlanabiliyor. Muhtemelen House of Cards için de böyle bir anlaşma bulunuyordu ve bu yüzden, yıl başından itibaren başlatılan Türkiye hizmetlerinde, House of Cards izlemek olanaklı değildi. Dün Netflix'ten gelen bir e-postada House of Cards'ın ilk üç sezonunun izlenebildiği bilgisi paylaşılıyordu. Henüz Türkçe dublaj ve Tür...