Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
Ocak 2012'te Kanguru Yayınları'ndan çıkan Dar Koridor, Tülay Güzeler'den okuduğum ilk eser. 125 sayfalık 12 ayrı, ancak birbiriyle ilgili öyküden oluşan eser okuyucusundan dikkat ve özen istiyor. Kolay okunan, sayfaları hızlı çevirebileceğiniz bir kitap değil. Gerçek, gerçeği arayış, ölüm, hayat gibi herkesin her dönem düşündüğü konularla ilgili yazılanlar. Gerçeküstü bir dil var ve okuyanın öykülerin arasında kaybolmasına yol açıyor bu dil kimi zaman. Güzeler'in diğer yazdıklarını da merak ettim Dar Koridor'u okuyunca. Yeni bir yazarla tanışmak, okumak, ne kadar az okuduğumu farkettiriyor her seferinde.