Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
1995 yılında yazılmış bir kitap Maymunu Tokatlamak . Serdar Turgut, Hürriyet Gazetesi'nin Washington temsilciliği görevinden yeni dönmüş. Amerika'da bulunduğu sürece, pazar günleri Hürriyet'te yazdığı yazılardan oluşmuş kitap. Turgut'un, özellikle Hürriyet'teyken yazılarındaki üslubu beğeniyorsanız kitabı da beğenirsiniz. Yazılarda Amerika'ya ilişkin gözlemlerde var. Elbette Turgut üslubuyla. Maymunu tokatlamak, İngilizce argosunda kullanılan bir ifade. Anlamı için kitabı okumanızı öneririm. Aynı başlığa sahip yazı var...