Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
Feridun Andaç adını, başlayıp henüz bitiremediğim, Buket Uzuner'in Gümüş Kız adlı kitabından hatırlıyorum. İdefix.com sitesinde adından Paris geçen kitapları sıralayıp satın alınca Paris Bir Yalnızlıktır'la ve dolayısıyla Feridun Andaç ile tanışmış oldum. Neden bilmem Feridun Andaç ismi, duyduğumdan bu yana bana Nurullah Ataç'ı anımsatıyor. Oysa ne isim tutuyor ne soyisim. Kavis yayınlarından ilk baskısını Kasım 2009'da yapan eserin tam ismi Paris Bir Yalnızlıktır Bir Kent Üzerine İzlenimler / Gözlemler / Yansımalar. Yayıncı tarafından anlatı - deneme olarak sınıflandırılmış 230 sayfalık eser. Yazar tarafından çekilen güncel fotograflar ve kimi eski fotograflar eşlik etmiş metinlere. Paris, bir çok başa ülke yazarı gibi, Türkçe yazanları da derinden etkilemiş kentlerden. Nedim Gürsel ve Cüneyt Ayral gibi Paris'te yerleşmişlerin yanısıra bir dönemini Paris'te geçirmiş sanatçılarımız var. Onların Paris'e ilişkin gözlemleri, yaşanmışlıkları ilgimi çekiyor....