Havaların gidişinden anlamak pek mümkün olmasa da Aralık ayının sonuna yaklaşıyoruz. Mağazalarda ve caddelerde ışıklı, geyikli süslemeler yeni bir senenin geldiğini hatırlatıyor. Herkesin yeni yıldan bekledikleri farklı elbette. Ben huzur ve sağlık diliyorum, tüm insanlık için. 2025 yılı içinde her hafta en az bir blog yazısı eklemeyi kendime hedef olarak koydum. Bu yazıların belirli bir konusu olmayacak. Doğaçlama, aklıma gelenler, aklıma takılanlar. Video izlemektense okumayı tercih edenlerdenseniz, beklerim bloguma. Yazıları, çeşitli tarihlerde farklı mekânlarda çektiğim fotograflar süsleyecek. Bir de sürpriz bekliyor, 2025 yılında okurlarımı. Umarım beğenirsiniz...
Feridun Andaç adını, başlayıp henüz bitiremediğim, Buket Uzuner'in Gümüş Kız adlı kitabından hatırlıyorum. İdefix.com sitesinde adından Paris geçen kitapları sıralayıp satın alınca Paris Bir Yalnızlıktır'la ve dolayısıyla Feridun Andaç ile tanışmış oldum. Neden bilmem Feridun Andaç ismi, duyduğumdan bu yana bana Nurullah Ataç'ı anımsatıyor. Oysa ne isim tutuyor ne soyisim. Kavis yayınlarından ilk baskısını Kasım 2009'da yapan eserin tam ismi Paris Bir Yalnızlıktır Bir Kent Üzerine İzlenimler / Gözlemler / Yansımalar. Yayıncı tarafından anlatı - deneme olarak sınıflandırılmış 230 sayfalık eser. Yazar tarafından çekilen güncel fotograflar ve kimi eski fotograflar eşlik etmiş metinlere. Paris, bir çok başa ülke yazarı gibi, Türkçe yazanları da derinden etkilemiş kentlerden. Nedim Gürsel ve Cüneyt Ayral gibi Paris'te yerleşmişlerin yanısıra bir dönemini Paris'te geçirmiş sanatçılarımız var. Onların Paris'e ilişkin gözlemleri, yaşanmışlıkları ilgimi çekiyor....