Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
Bejan Matur, Kahramanmaraş doğumlu, Ankara Hukuk Fakültesi mezunu bir şair / yazar. Kendisini 2011 tarihli son kitabı Dağın Ardına Bakmak ile tanıdım. Kitap, Zaman gazetesinde yayınlanmış yazı dizisinden oluşturulmuş. Timaş yayınlarından çıkan kitap, 2011 tarihli. Zor bir coğrafyanın zor sorunlarından birisiyle, belki de en zoruyla ilgili. Adına ne koyarsanız koyun, ülkenin yıllardır süregelen sorununa dair bir çok kitap yazıldı, daha bir çoğu yazılacak. Matur'un söyleşilerden, kendi değerlendirmelerinden oluşturduğu kitabın en önemli farklı dağın ardına bakmasında yatıyor. Dağa çıkıp hayatını yurt dışında geçiren, dönüp hapis yatıp tahliye olanlar ve hali hazırda dağda bulunanlarla yapılan söyleşilerden oluşan bölümleri anneler ile söyleşiler ve Matur'un değerlendirme yazıları izliyor. Olaylara bir de dağın ardından bakmak isteyenler için zor bulunacak bir kaynak.