Dünyaya Yeni Gelen Okurlar İçin / Barış Bıçakçı

Barış Bıçakçı'nın Son Novellası Üzerine: Ankara'da Geçen Hafif ve Derin Bir Hikâye

Barış Bıçakçı’nın yeni novellasını bir çırpıda okuyup bitirdim ama etkisi hâlâ üzerimde. Kimi zaman birkaç cümlelik, kimi zaman sayfalara yayılan anılardan oluşan öykücükler… Ve bunların hepsini birbirine bağlayan çok özel bir kurgu.

Kitabın tadını bozmamak için konusuna sadece hafifçe değinmek istiyorum. Halis Bey, emekli bir elektrik mühendisi. Ayşe ise peyzaj mimarı, aynı zamanda öykü kitabı yayımlanmış ve hayatını çevirilerle kazanan biri. Bir tercüme bürosunda yolları kesişiyor. Halis Bey, Ayşe'den kendi anılarını öyküleştirmesini istiyor – elbette bir ücret karşılığında.

Novella, hem Halis Bey’in geçmişine dair anılar hem de Ayşe’nin bugünkü hayatı

Ayşe’nin hayatına dair kısımlarda ülke gündemine ve toplumsal duruma dair küçük ama etkili göndermeler de var. Bu dokunuşlar metni güncel, gerçek ve tanıdık kılıyor.

Her zamanki gibi Barış Bıçakçı’nın satır aralarında bolca Ankara var. Hatta “Garson” başlıklı bölümde Ankara neredeyse romanın başkahramanı gibi. İstanbul’dan bakan biri Ankara’ya "fazla gri ve deniz yok orada" diyebilir. Ama Ankara’da yaşamaya alışanlar bilir, o gri şehri sevdiren bir şeyler var. Mebusevleri, Turgut Reis Caddesi, 96’lar Apartmanı, bir pastane, bir köşe başı… Hepsi tanıdık, hepsi gerçek.

Barış Bıçakçı'nın bu son kitabını okurken içimden sık sık Dostoyevski geçti. Petersburg sokaklarını gözümde canlandıramasam da, Ankara'nın sokaklarını, duraklarını, apartmanlarını okurken tüm sahneler gözümün önünde canlandı. Bu tanıdıklıkla, bu sadelikle ve bu derinlikle yazılmış bir metni okumak, insana kendini gerçekten şanslı hissettiriyor.

---

Sen Barış Bıçakçı’nın hangi kitabını daha çok sevdin? Yorumlarda konuşalım mı? 😊

#barışbıçakçı #novella #ankarayedebiyatı #kitapyorumu #bloggerkitaplığı #türkedebiyatı