Ana içeriğe atla

IBC'ye 11 gün kaldı Pre IBC 2023 - 1

Dördüncü kez kendimi temsilen ve kendi olanaklarımla, Avrupa'nın en büyük yayıncılık fuar ve konferansı IBC'ye basın akreditasyonu ile katılacak olmanın heyecanı içerisindeyim. 2019'da bir dizi yayınlamıştım; Pre IBC başlığı ile.  O sene IBC'ye katılamamıştım gerçi ama şimdi dönüp okuyunca 2019'da konuşulanları hatırlamanın kolaylığı, 2023 için de bir Pre IBC hazırlamaya itti beni. 

2019'da Temmuz ayının ilk günlerinde yazmaya başlamışım, Pre IBC'leri. Konferansa gelme konusunda kararsız kalanlar için bir rehber olmuştur belki. Bu yıl, bu anlamda oldukça geç kaldım. Amsterdam'daki otellerin büyük bölümünde yer bulmak zor, yer kalanların ise ücretleri fazlasıyla yüksek. Keza uçaklarda da durum farklı değil. Sözü gene uzattım, buyurun Pre IBC 2023 dizisinin ilk yazısına:

Bu yazıda IBC'ye ilk kez katılacaklara, dördüncü kez katılmanın deneyimi ile önerilerimi sıralayacağım.

  • IBC, RAI Amsterdam adlı bir fuar alanında düzenleniyor. Amsterdam merkezine, ki burası neresi diye de sorulabilir aslında, daha doğrusu merkez tren istasyonuna tramvay ve metro ile ulaşabilirsiniz. Yürümek de bir seçenek, yol kısa sayılmaz ancak yürünemeyecek kadar uzun da değil. 4,5 km civarında bir mesafede, rahat bir tempo ile bir saat kadar sürüyor. Hollanda'nın neredeyse tümünde olduğu gibi yol dümdüz. İnişler ve çıkışlar yok. Belki bu yüzden etrafta göreceğiniz bisikletlerin, ki bisiklet yollarına dikkat edin lütfen, kimileri vitessiz. 
  • Hall olarak adlandırılan 13 bölüm var. Her bölüm benzer işleri yapan firmaların standları ile dolu. 13. bölüm, diğerlerinden biraz farklı. Bu Hall, 2015'ten bu yana her gittiğim IBC'de biraz daha küçüldüğünü gözlemlediğim Sony'ye ayrılmış. Katılımcı listesini IBC'nin web sayfasında görebilirsiniz.
  • IBC'nin bir de artık fuar ile eş zamanlı düzenlenen konferans bölümü var. Önceki senelerde fuardan bir gün önce başlar ve fuar süresince devam ederdi. Bu sene fuar ile aynı tarihlerde düzenleniyor. Basın akreditasyonu sayesinde bu bölümdeki oturumları da takip edebiliyorum. Bence fuar alanından çok daha yararlı öngörüler paylaşılıyor, özellikle panellerde. Ancak bu bölüm, ziyaretçi kaydı ile fuara katılanlara kapalı. Sadece ücretsiz olduğu belirtilen kimi oturumlar herkese açık. Konferans kısmını da takip etmek isteyenlerin, kayıt tarihine göre 645 -745 € ödemesi gerekiyor. Şunu belirtmeden geçmeyeyim, konferans delege kartı ücreti önceki senelerde daha fazlaydı. Bu sene konferansın programına buradan ulaşabilirsiniz.
  • Fuar toplam 4 gün sürüyor. 15 Eylül Cuma, başlayan fuar 18 Eylül Pazartesi bitecek. İlk gün stand görevlilerinin en heyecanlı olduğu gün olduğu kesin. Henüz, gündüz saatlerce süren anlatımlardan ve gece şirket yemeklerinden bıkmamış görevliler ile karşılaşıp aradığınız bilgilere ulaşabilirsiniz. Günler ilerledikçe bu şansınız azalacak. Gerçi eğer fuar öncesi firmalarla yazışıp hangi konuda ayrıntılı bilgi istediğinizi belirtmediyseniz fuar alanını pazar yeri gibi gezmek pek işe yaramayacaktır. Ön hazırlık ve randevu bence şart.
  • Tüm fuar alanını gezip tüm standları inceleyeceğim gibi zor bir hedef koymayın kendinize. Eğer meslekte yeni bir mühendisseniz uzmanlaşmak için seçtiğiniz alandaki, eğer böyle bir alan yoksa öncelikle bu alanı belirleyin, Hall'lere odaklanın. Bir yayın mühendisi hem ışığın hem sesin hem videonun hem IT tabanlı sistemlerin uzmanı olamaz. Ben tam dediğin gibi biriyim iddiasında bulunanlardan uzak durun. İyi bir yayın mühendisi elbette işletme düzeyinde tüm yayın sistemlerini bilir ama hepsinin "uzmanı" olamaz.
  • Fuar giriş kartınız ile birlikte 4 gün Amsterdam'da toplu ulaşımda kullanabileceğiniz ulaşım kartı da veriliyor. Ayrıca Amsterdam Schipol Havaalanı ile fuar merkezi olan RAI arasında fuarın ilk gününden son gününe kadar ücretsiz ring seferleri düzenleniyor. Bu yıl fuar giriş kartlarını havaalanında kurulacak standlardan da alabileceksiniz. 14 Eylül'de 06 - 22 arasında; 15 Eylül'de 06 - 14 arasında açık olacak stand. Geliş terminalinde Starbucks'ın karşısında diye tarif edilmiş yeri
  • Konaklama için Amsterdam'daki otellerin fiyatları yüksek geldiyse, Leiden bence iyi bir seçenek. Hem sakin bir üniversite şehri, hem Amsterdam'a tren ile 35-50 dakika mesafede hem de daha hesaplı. 2015'te, IBC'ye katıldığım ilk sene Leiden'da kalmıştım. Bu yıl da kısmet olursa gene Leiden'da kalacağım. Amsterdam'a geliş - dönüş maliyetlerini de eklesem bile gene de %50 daha ucuz olacak.
  • Fuar alanında göreceksiniz bir çok standda Türkçe konuşan meslektaşlar olacak. Kimi ikinci, üçüncü kuşak gurbetçi çocukları kimi Türkiye'de doğup yetişmiş sonra dünya şirketlerinde çalışan kişiler ve elbette ülkemizin gururu yerli şirketlerimiz. Geçtiğimiz senelerde Vestel, TürkSAT gibi büyük firmalarımızın yanında Zero Density gibi sanal gerçeklik dünyasına adını yazdıran gurur kaynağımızın standlarını görmüştüm. Bu sene de bu firmalarımız gene IBC'de olacaklar. Ayrıca Hall 5'te Piko TV, fuar alanının hemen dışında OB Van'lar için ayrılan bölümde SRTEK Türkiye merkezli şirketlerden. 
  • Son olarak Avrupa Yayın Birliği EBU'nun standını ziyaret etmeden dönmeyin. 

Yorumlar

  1. Fuar'a ilk defa gidecekler veya orada zamanımı daha iyi nasıl değerlendirebilirim diye kaygı duyanlar için "içeriden" bilgiler. Yine çok faydalı bir seri olmuş Pre IBC serisi. Kaleminize sağlık. Bütün katılımcılara faydalı ve keyifli bir fuar olmasını diliyorum. Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım faydası olur birilerine. Yorum için teşekkürler, selamlar saygılar

      Sil

Yorum Gönder

Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.

Son haftanın en çok okunan 10 yazısı

bir kez daha, nedir bu sayısal karasal televizyon?

Blog sayfamda DTT etiketiyle yayınlanmış 100'e yakın içerik bulunsa da, geçenlerde buluştuğumuz lise arkadaşlarımın sorusu üzerine, bir kez daha yazmaya karar verdim. Bilenler, okumadan geçebilir. Bilmeyenler ve sektörün uzağındaki kişiler düşünülerek hazırlanmış bir yazıdır.  Soru - yanıt şeklinde kurgulanmış yazılarımın daha çok okunduğu gözlemi üzerine, buyurun sık sorulan sorularla Sayısal Karasal Televizyon: Şimdi tam olarak neden bahsediyoruz? Çanak ile izlediğimiz televizyon mu?

Anıttepe, sokaklar, anlamlar

Ankara, ne yazık ki, içerisinden su geçen şehirlerden değil. Aslında daha doğrusunu söylersem, içerisinden geçen suların üzerini kapatıp yok eden bir kent. İncesu deresi, Kavaklı dere, Ankara çayı hep üzeri kapatılıp, halının altına süpürülen tozlar gibi gözden ırak tutulup unutulmuş kent suları. Hal böyle olunca Başkent, akar suyun kente sağlayacağı güzelliklerden yoksun. Neyse ki arayan için gizli güzellikler barındırıyor.   Anıttepe, bu gizli güzellikleri saklayan semtlerden. Anıtkabir, yılın her mevsimi caddelerden eksik olmayan turist otobüsleri, resmi bayramlarda protokol için kapatılan yollar, son dönemde sıklıkla düzenlenen mitinglere ev sahipliği yapan Tandoğan meydanı, Çankaya Belediyesi'nin  konserlerinin mekanı Anıtpark Anıttepe denildiğinde ilk aklıma gelenler. Ve tabii, geçenlerde bir yarışmada soru olarak da yöneltilen sokak isimleri: Ordular, İlk, Hedef, İleri, Ata ve Akdeniz caddesi.    Anıtkabir'in sınırını oluşturan 3 cadde bulunur: Gen...

baston

Ulus'a gelmeyeli epey olmuş demek ki. Eskiden Hal'in içindeydi bu balıkçılar, şimdi sokağa kurmuşlar tezgahlarını, diye düşünerek Erzurum Oteli'ne doğru yürümeye devam etti. Sokağa kurulan tezgahlar nedeniyle zorlukla ilerleyebiliyordu. Hoş sokak boş olsa da elindeki baston, hızlı yürümesine imkân vermiyordu. Çok merdiven çıkmışım zamanında, diye anlatırdı soranlara. O kadar çok merdiven kullanmışım ki sonunda eklemlerimde sıvı kalmamış. Şimdi bu merete muhtaç oldum. Söyledikleri doğru muydu kendisi de bilmiyordu. Gençliğine dair anıları sisler içindeydi.  Simitçi, öğlen simitlerinin tazeliğini etrafa duyururken bastonuyla yavaş yavaş ilerleyen Sami'yi görüp, işte öğlen simidine hayır demeyecek birisi dedi yanında duran midyeciye.  Evladım ver bakalım bana bir simit ama çıtırından olsun. Bu esnaf niye sokağa dökülmüş, Hal'e ne oldu sen bilirsin.  Amca, Hal bakım onarımda, geçici süreliğine sokağa aldılar tezgahları.  Beni de bir bakım onarıma alsalar ne güzel olur. ...

ekmek kavgası

Biraz dikkat etsene.  Asıl sen dikkat et. Kanatların gagamın içine girecek. Yer yokmuş gibi dibimden uçuyorsun. Heyecan yaptığın da bir şey olsa. Gene kuru ekmek.  Eskiden şu adamdan yem alır atarlardı. Şimdi simidini bile paylaşmıyor kimse. Kuru ekmeği de bulamayacağımız günler gelir mi dersin.  Umarım düzelir işler. İnsanların yüzünden düşen bin parça. Herkes sinirli, herkes gergin. Yollarda da çok dikkat etmek gerek. Eskisi gibi değil arabalar. Geçenlerde bir kaç arkadaşımızı asfalta düşen yiyeceklerle meşgulken kaybettik.  Sorma, duydum onu konuşuyorlardı. Pek sık olmazdı bu durum.  Daha sakindi insanlar. Sabırlıydı.  Artık öyle değiller. Bir de biz başlamayalım.  Kalbini kırdıysam özür dilerim. Haydi bak kalabalık dağılmış. İstersen gel biz de ağaçtan aşağıya süzülelim, kalanlarla karnımızı doyuralım.  

kedi

Yanıma yaklaşırlarken, ne yalan söyleyeyim endişelendim. Şapkalı bir adam, yanında beyaz montlu bir kız çocuğu. Adam elindeki telefon ile fotoğraf çekiyor. Bizlere karşı ilgisiz görünüyor. Kız yaklaştı önce. Ne zamandır okşanmamış başıma kibarca dokundu. Doğru bir iş yaptığını anlatmak için başımı uzattım. Çenemi de kaldırıp bir sonra kaşıması gereken yeri gösterdim. Adam tam karşıma geçti ve telefonunu yüzüme doğrulttu. Sanırım benim fotoğrafımı çekiyor. Bir yandan kız ile konuşuyorlar. Neden bahsediyorlar anlamıyorum. Kaç gündür yağan yağmur sonrası yüzünü gösteren güneşe karşı böyle okşanmak çok iyi geldi.  Mama istediğimizi düşünürler. Oysa çoğu kez başımızın, çenemizin sevgiyle okşanmasıdır tek ihtiyacımız.

yağmur

Yağmur damlaları arabanın silecekleriyle yarış halindeydi. Az önce temizlenen yerler, gökten düşenlerle yeniden ıslanıyor ve görüşü bozmaya devam ediyordu. Binalar ve şehir uzaklaşırken, ne yapıyorum gerçekten diye düşündü. İç sesini sözle tekrarladığını fark ettiğinde, arabada yalnız olduğuna şükretti. İş çıkışı, akşam trafiğinde kendi kendine konuşmak pek garip karşılanmazdı gerçi. Bu aralar akıl sağlığını korumak herkes için zordu. Zor zamanlardan geçiyoruz, dedi kendi kendine. Hangi zamanımız kolay oldu ki diye ekledi. Kendine hak verdiğini fark edip güldü.  Hava kararmaya başlayacak birazdan, daha çevre yoluna bile gelemedim. Bu gidişle bugün rekor kıracağım. Neyse ki evde bekleyenim yok.  Bekleyeni olmadığına sevinmesi garibine gitti. Çocukluğu ve gençliği boyunca kendisini hep kalabalık bir ailenin babası olarak hayal ettiğini hatırladı. Karısı, kızları ve oğulları ile güle eğlene yaşayıp gideceği kocaman bir ev görürdü ne zaman geleceği düşünse.  Oysa hiç evlenmed...

Yabancı dil öğrenmek üzerine: DuoLingo deneyimimim

kızımın çizgileri Ülkemizin kanayan yaralarından birisidir sanırım, yabancı dil öğrenmek. Onlarca kurs, yüzlerce kitap, saatlerce ders ve sonuç: anlayan (en azından anladığını düşünen) ve konuşamayan kişiler... Bir yerlerde bir sorun olduğu kesin, ama nerede? Farklı zamanlarda, 3 kez Fransızca kursuna gittim. İlk seferin ardından, aslında bir temel bilgim olmasına karşın, her seferinde en baştan başladım, hiç bilmiyormuşum gibi. Ne yazık ki kurslarda öğrendiklerim kalıcı olamadı. Şimdilerde, 70 gündür, her sabah DuoLingo ile çalışıyorum. Ücretsiz ve arada çıkan reklamlarla devam eden sürümünü kullanıyorum. Eminim farklı online dil kursları da vardır. Online platformda, kurslarda olmayan ne var diye düşününce bir kaç şey tespit ettim. Belki sizlerin de işine yarar diye paylaşıyorum: Yabancı dil öğrenmek, sürekli ve kesintisiz tekrar gerektiren bir süreç. Kurslar, sadece haftanın belli günleri, bir kaç saat için ve çoğunlukla, günün en yorgun olunan akşamlarında oluyor. ...

beklenen

Gelecek mi acaba? Saat öğleni geçti. Güneş tepede değil artık. Burada sözleştiğimize eminim. Telefonuna da ulaşılamıyor. Alışılmadık bir durum değil, telefonla ona ulaşamamak. Ya çalar duymaz, ya açmayı unutmuştur. Neyse ki bankta yer buldum, bir aşağı bir yukarı yürümekten kurtuldum. Geçen hafta mesajlaştığımızda kararlaştırmıştık buluşma yerini. Dalyan'daki Beltur'un önü diye. Yarım saat geçmiş ama umudumu koruyorum.  Neşeyle koşturan köpekler, onlara endişe ile bakan kediler, kedilerin mamalarına dadanan martılar ve hepsine aldırış etmeden bağıran kargalar... Caddebostan sahilinde sıradan bir öğleden sonra. 

Almanya'da televizyon yayınlarına erişim

Televizyon yayınları kablolu ve kablosuz olmak üzere iki ortam kullanılarak evlere ulaştırılır. Her iki ortam için de farklı uygulamalar bulunmaktadır. Kablonun kullanıldığı durumlarda Kablo TV, IPTV seçenekleri mevcuttur. Kablosuz ortam için ise uydu ve karasal vericiler kullanılabilir. Her ortamın kendisine göre avantajı, dezavantajı vardır. Daha ayrıntılı analizlerde, yayıncı için ve izleyici için avantajlar ve dezavantajlar olduğu görülecektir. Hatta ülkelerin düzenleyici denetleyici kuruluşlarının desteklediği ve/veya kösteklediği televizyon dağıtım yöntemleri olduğu söylenebilir.  Bu uzun girişi yazmamın sebebi, Arthur D. Little adlı araştırma kuruluşunun yakın tarihte yayınladığı bir araştırma. Lars Riegel ve Julien Duvaud-Schelnast imzalı   Almanya'da TV Platformları 2014 ve sonrası başlıklı 10 sayfadan ibaret rapor, Almanya'da son dönemin sıcak tartışma konusu durumundaki sayısal karasal televizyonun geleceğine ilişkin önemli analizler içeriyor. Geçti...

martı

Martı kadar özgür olmak isterdim bu hayatta. Gemilerin ardında kâh adadan adaya, kâh Anadolu'dan Avrupa'ya dolaşmak isterdim. Avazım çıktığı kadar bağırmak, yorulunca denizin üzerinde dinlenmek, sıkılınca kayaların tepesinde güneşlenmek... Kim bilir martılar ne düşünüyor bize bakınca. Acaba onlar da diyor mudur şu dünyada insan olsaydım diye. Kalabalık şehirlerde, sıkış tepiş otobüslerde, akmayan trafiğin içinde kalakalmış arabalarda, sel halinde dolaşan insanların arasında biz de olsaydık diyor mudur?