Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
GazeteDuvar.com.tr adresli internet gazetesindeki yazılarıyla tanıdığım Aydın Selcen'in, İletişim Yayınları'ndan 2019 yılında çıkan kitabı Gözden Irakta'yı okudum. Kitabın görseline baktığınızda da fark edebileceğiniz üzre IRAK, Aydın Selcen'in hayatında ve kitabın genelinde önemli bir yere sahip. Selcen, 2010 - 2013 yılları arasında Erbil Başkonsolosu olarak görev yapmış. Öncesinde de 2003 - 2006 yılları arasında Bağdat'ta görevliymiş. 262 sayfalık eser, Aydın Selcen'in görev yaptığı dış temsilciliklerdeki anıları, denemeleri ve kurgusal öykülerinden oluşuyor. Bu arada " kurgusal öykü " ne kadar doğru bir ifade bilemedim :) Öyküleri okurken Selcen'den bir roman okumanın ne kadar keyifli olacağını düşündüm. Kimbilir, belki bir gün " Aydın Selcen'in ilk romanı raflarda " diye bir haber görürüz. 20 sene boyunca farklı coğrafyalarda görev yapmış olan Selcen'in, o döneme ilişkin anılarında, bugün hâlen aktif siyasetin içindeki isiml...