robotik kodlama

@ Camekan Kafe / Çiğdem

Hani teknik etiketli yazı yazmayacaktın demeyin başlığa bakıp. İşin doğrusu, yazdıklarımı okuyan olmadığı için böyle bir geri dönüş bildiren de olmayacak ama sanki okuyan varmış ve geri dönüşler alıyormuş gibi yapmak hoşuma gidiyor. Biliyorum, kendimi kandırıyorum. Kim yapmıyor ki :)

Bu uzun ve kesinlikle gereksiz girişin ardından gelelim konumuza... 1995 senesinden bu yana köprünün altından çok sular aktı/akıyor. Çocuklarımız internetin var olduğu bir dünyaya merhaba dediler. Eskiden mühendisin yaptığı bitirme projelerini, mesela iz takip eden robot, şimdi ilkokul çocukları yapıyor. Anaokulunda 3 yaşındaki çocuklara robotik kodlama dersleri veriliyor.

Gerçekten başka bir kuşak geliyor alttan. Bizlerden çok daha erken yaşta teknoloji ile tanışan, bizden çok daha hızla adapte olan ve bizden çok daha sabırsız. Adına ne deniliyor bilmiyorum bu 2010 civarı doğanların kuşağına, ancak bildiğim bizim kuşağı piyasadan silecekler.

Kendi adıma, mutluyum ve umutluyum bu gelen kuşaktan. Bir yandan son derece iyi eğitim alıyorlar bir yandan da bu aldıkları eğitimlerin bir işe yaramayacağının farkında değiller. O zaman neden umutlusun diye sorarsanız, ki biliyorum böyle bir soru gelmeyeceğini, onun yanıtını da bir sonraki yazıma bırakayım izninizle....