Dalgaların sesini dinlemeyi seviyorum. Huzur veriyor. Kimi arkadaşlarım denize girip, suların içinde oynuyor. Bense denizi seyretmeyi, dalgaları dinlemeyi tercih ediyorum. Havalar soğumaya başladı. Kalabalık azaldı. Çocuk parkında yaramazların cıvıltıları yok artık. Salıncağın gölgesinde pinekleyen bir kaç arkadaş var parkta canlı namına. Sabah, daha güneş doğmadan gelip oltasını sandalyeye sabitleyen adam da olmasa, sahile de gelen yok. Kasabanın bu halini seviyorum. Tüm kasabanın tek sahibi bizmişiz gibi geliyor. Yemek bulduğumuz sürece değmeyin keyfimize. Adam bugün balık tutabilecek mi acaba?
İki Gözüm Galibem eserinin, Kasım 2014 tarihli İş Bankası Kültür Yayınları etiketli ilk baskısı, 256 sayfa. Mektuplarda adı geçenlere dair kısa açıklamalar dipnotlarda verilmiş. Mektupların aralarına aile albümünden fotograflar, kimi mektupların görüntüleri eklenmiş.
Fethi Okyar'ın yazdıklarını okurken, o dönemin yetiştirdiği insanların koşullar ne olursa olsun, günü en verimli değerlendirmeye odaklandığını gördüm. Okyar, esaret günlerini İngilizce öğrenmeyle geçirmiş. Hatta Keynes'in yazdığı bir inceleme kitabını tercüme etmiş. İngilizce'nin ardından İtalyanca'nın Fransızca'ya benzerliğini fark edip İtalyanca gazete okuyacak düzeyde, bu dili de öğrenmiş. Almanca bilgisinin gerilediğinden dertlenirken, Rusça'yı da öğrenmesi gerektiğini yazmış Galibe Hanım'a.
Eşine ve çocuklarına hasreti, yaşadığı esareti haketmediğini düşünmesi, günlük hayatına dair yazdıkları... Her bakımdan insanın içine dokunan satırları okurken duygulanmamak elde değil.
Ali Fethi Okyar'ın tüm siyasi hayatını inceleyen bir kitabı okumayı sürdürüyorum. Onu bitirdiğimde, Okyar ile ilgili daha kapsamlı birşeyler yazmak istiyorum.
Fethi Okyar'ın yazdıklarını okurken, o dönemin yetiştirdiği insanların koşullar ne olursa olsun, günü en verimli değerlendirmeye odaklandığını gördüm. Okyar, esaret günlerini İngilizce öğrenmeyle geçirmiş. Hatta Keynes'in yazdığı bir inceleme kitabını tercüme etmiş. İngilizce'nin ardından İtalyanca'nın Fransızca'ya benzerliğini fark edip İtalyanca gazete okuyacak düzeyde, bu dili de öğrenmiş. Almanca bilgisinin gerilediğinden dertlenirken, Rusça'yı da öğrenmesi gerektiğini yazmış Galibe Hanım'a.
Eşine ve çocuklarına hasreti, yaşadığı esareti haketmediğini düşünmesi, günlük hayatına dair yazdıkları... Her bakımdan insanın içine dokunan satırları okurken duygulanmamak elde değil.
Ali Fethi Okyar'ın tüm siyasi hayatını inceleyen bir kitabı okumayı sürdürüyorum. Onu bitirdiğimde, Okyar ile ilgili daha kapsamlı birşeyler yazmak istiyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.