Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
2019 yılında yapmayı umduklarımı bir yazı ile ilan etmiştim. Benim neler yapmak istediğim kimi neden ilgilendirsin diye düşünmeden yaptığım bu paylaşımın devamını getirmek gerekir :)
O zaman ilk ay değerlendirmesine buyurun:- Yeni kitap satın almadım. Birisi kütüphaneden olmak üzere 6 kitap okudum. Bu 6 kitabın 4 tanesi uzun süredir evde duruyordu.
- Sporu daha ciddi yapıyorum. Özellikle uzun yürüyüşler ve yeni başladığım Tai Chi. Tai Chi üzerine ayrı bir yazı yayınlayacağım.
- Teknik etiketli yazılar henüz istediğim düzeyde değil. Ancak bu konuda çalışmaya devam ediyorum.
- Eski alfabe öğrenme isteğim sürüyor. Henüz bir girişimde bulunmadım.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.