Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
Demirören Medya sayesinde yayıncılık dünyasında işler nasıl gidiyor minvalli bir tartışma başlayacak gibi. Gerçi, tartışma olmadan işin üstü kapanacak gibi geliyor bana. Olsun, ben gene de bu vesile ile epey zamandır yazıp çizdiklerimi tekrarlayayım:
Bir önceki yazıda işin ekonomisinden bahsetmiştim. Bu kez işin sosyal boyutundan dem vurmak istiyorum. Öncelikle bir hatalı bilgiyi düzelterek başlayalım:
Televizyon karşısında geçirilen süre azalmıyor.
Aşağıdaki grafik, RTÜK'ün Nisan 2018 tarihli İzleyici Bildirimleri ve Sektörel İstatistikler raporundan alıntı. Rapora buradan ulaşabilirsiniz.
"Ne yazık ki" ifadesini yukarıdaki tespitimin/gerçeğin başına ekleyebilirsiniz. Bu tespit/gerçek sadece ülkemiz için değil tüm dünya ölçeğinde geçerli. Peki bu internet çağında, kim hâlen TV izliyor? Sorunun yanıtı aslında belli: 1980 ve öncesi dünyaya merhaba diyenler. Yani, yeni kuşaklar, bugün için 10-20 yaş arasında bulunanlar, artık TV karşısında değiller. Ancak, bu milenyum kuşağı, henüz reklâm verenler için temel hedef kitle değil. Belki bundan 10 sene sonra durum değişecek, ancak bugün için TV hâlâ evlerin bir numarası.
Madem TV evlerin baş köşesinde oturmaya devam ediyor, bu durumda ne yapmalı?
Yapılacak şey basit: Geleceğe hazırlanmak... Peki gelecek ne? İster istemez aklıma geliyor,
GENÇLİK GELECEK,
GELECEK...
evet bildiniz,
Online MEDYA :)
Google tarafından satın alınan Youtube, bugün için, tüm dünyanın en büyük OTT servis sağlayıcısı konumuna gelmiş durumda. Netflix, Hulu gibi devlerin yanı sıra Facebook Watch, Amazon Prime Video, Ali Baba Pictures gibi video içerik üretimi işine gireceğini açıklayan/başlayan firmaları gördükçe geleceğin ne olduğunu sormak biraz abes ile iştigal oluyor.
Ülkemizde Doğuş Grubu PuhuTV ile Doğan Grubu ise BluTV ile online medyanın önemini anlamış ve bir takım girişimlere başlamış bulunuyor. Demirören Grubu, Doğan Grubu'nun medya varlıklarını satın alırken BluTV'nin bu bağlantının dışında kalmış olması bile manidar.
Bu yazılara devam edeceğim. Şimdilik burada keseyim...
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.