Hayatın Dengesi: üçlü sac ayağı

Hayatın sırrını ifşa ettiğini ileri süren kitaplardan uzak dururum. Böyle bir iddianın saçmalığını akılda tutarak, benzer bir tarzda yazdım. Affola :)

İş-eğlence-ev dengesini üçlü sac ayağı olarak görmek ve planlamak şart. Gün 24 saat, hafta 7 gün ve sene 52 hafta olduğuna göre bu süreleri iş-ev-eğlence arasında dağıtmak şart. Birisi fazlalaşırsa, diğerinden çaldığını unutmadan, öncelikleri ve zorunlulukları akıldan çıkartmadan, ancak sac ayağının bir bacağının kısalmasının tüm "dengeleri", ki buna ruhsal denge de dahil, bozacağını da fark ederek... Zor bir denklem, farkındayım. Ancak huzur/iç huzur için bu şart!

İlk maddeden devam edeyim. Benim gözlemlediğim kadarıyla insanların hayatında bu "muhteşem üçlü dengesi" bozuk. Kimisinin "iş", kimisinin "ev" kimisinin ise "eğlence" ayağı uzun/gereğinden fazla zaman kaplıyor. Kısıt altında optimizasyon endüstri mühendislerinin işi olsa bile bir dönem iktisat yüksek lisansı yaparken aldığım mikro iktisat dersinde bu tür denklemlerle uğraşmıştım. Bu denklemin çözümü için bir takım kısıtların olduğunu gözden kaçırmamak birinci kural. "İş" ve "ev" ayaklarında "enaz" kısıtı var. İş için ayrılan zaman, karşılığında para kazandığımız ve süresi belirli bir zaman. Bu süreyi uzatmak/fazla mesai/gecelerinizi de isteyen bir işte çalışmak tercih meselesi. Benim tercihim mesaisi belli iş olmuştu seneler önce. Ev kısıtı, aileye karşı sorumluluklar kaleminden oluşuyor ki ailenin huzuru için burada yükümlülükler bir hayli fazla. Bu kalemi ayrı bir maddede yazayım."Ev işlerinde eşime yardımcıyım" sözü hatalı bir söz. Hatası, ev işlerinin "eş" tarafından yapılması gerektiği, kendisinin ise "yardımcı" olmakla yetindiği varsayımını içeriyor. Başlı başına yanlış bir yaklaşım. Günümüzde hem kadın hem erkek çalışıyor, kadın, evde ayrı bir mesaiye daha başlıyor akşamları. Bu durumda, doğru tutum, ev işlerinde iş bölümü yaptık/sıraya koyduk yaklaşımı olmalı. Eğer çocuk varsa, anne ve baba rol modelleri olarak yapmanız gerekenlerin de olduğunu hatırlatmak isterim. Çocuğun ödevi/arkadaşları ile iletişimi/öğretmenleri ile görüşme/hastalıklarının takibi/sevdikleri yiyeceklerin yapımı/sinema-tiyatro gezmeleri.... Neyse, liste uzayıp gider. Kısacası "ev" bu üçlü sac ayağının ihmale en duyarlı olanıdır....

Geldik son ayağa: Eğlence. Özellikle çocuklu ailelerde en fazla ihmal edilen, kimi durumda ihmal edilmek zorunda kalınan madde: Eğlence. Aslında kişisel alan da denilebilir buna. Çünkü temelde kastettiğim para karşılığı yapmadığımız, hatta çoğunlukla cebimizden para vererek yaptığımız ve sadece bize keyif verdiği için yaptığımız "şey"ler. Kendi adıma tespih satın almak, caz konserlerine gitmek, sergi açılışlarını takip etmek, İttihat ve Terakki Cemiyeti başta olmak üzere yakın tarih konusunda kitaplar okumak olarak sayabilirim bu "eğlence" bölümünü. Elbette mutfakta hamur işleri yapmayı da eklemeliyim. Tüm bu saydıklarımı her zaman yapamıyorum, çoğunlukla "ev" ayağındaki sorumluluklar kimi kez "para" gibi bu denklemde saymadığım önemli belirleyici izin vermiyor "eğlence" etkinliklerine. Ancak, fark etmişsinizdir, mesela kitap okumak, ne para ne de ev kısıtına takılmıyor. Uyku saatlerini düzenlemek yeterli oluyor kitap okumaya. 

Uzun ve muhtemelen gereksiz bir yazı oldu. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Sac ayağınızın dengeli olmasını dilerim...