Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
2004 yılından bu yana bir günlük tutmuş olmamın büyük yararı var. Geriye dönüp bakabiliyorum, neler yapmışım, neler düşünmüşüm diye.
Aşağıdaki grafik 2004 yılından bu yana her ay bloga eklediğim yazı sayılarının grafik haline dönüştürülmüş hali.
 |
| yazı sayılarının aylara göre değişimi |
Dipler ve tepelerden oluşan yukarıdaki grafiğin anlattığı çok şey var aslında. Üşenmesem bankanın kayıtlarından kredi kartı harcama bilgilerimi edinip yukarıdaki grafiğin üzerine bindirirdim. Gerçi sonucu az çok tahmin ediyorum.
Sonuç olarak, geçmişe bakınca bu "bol yazılı - hareketli" günlerin başlangıcında olduğum görülüyor. Muhtemelen bir kaç ay kadar sürecek, sonra azalarak yerini "esmer günlere" bırakacak.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.