Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
Yirmi yılı geçti üniversiteden "mühendis" unvanı ile mezun olalı. Kısa kesintileri saymazsak, okul bittiğinden bu yana mesleğimle ilgili işlerde çalışıyorum. Sanırım diğer meslektaşlarım da katılacaktır bu yazacaklarıma: mühendislik çalışma hayatında öğrenilir.
Dört yıl boyunca temel bilimlerle başlayıp, seçtiğiniz bölümün temel doğrularıyla devam eden bir eğitim alırız. Bu süre zarfında iki staj dönemi dışında gerçek dünya ile ilişkimiz yok denecek düzeydedir. İşin acısı, bizleri mühendis olarak yetiştiren akademisyenlerin de gerçek dünya ile ilişkileri zayıflamıştır.
Oysa tıp fakültelerindeki eğitimlerde, üçüncü-dördüncü sınıfla birlikte "klinik"ler başlar. Son yıl ise aday doktor olarak geçer. Bir yerde "usta"dan görerek, her aşamada ona sorarak deneyimler tıp fakültesi öğrencisi. Elbette tıp eğitimine dair yazdıklarım bilgiden çok sezgiye dayanıyor. İtirazları yorum olarak paylaşırsanız sevinirim.
Mühendislik eğitiminde ise intern'lük dönemi üniversitenin bitiminden sonra başlıyor. Seçtiği alana ilgisi varsa kişinin ilk iki üç yıl boyunca, işyerinde intern mühendis olarak çalışıyor. Elbette unvanı mühendis ancak gerçekte sadece öğrenen ve yardım eden bir kişi. Bu bir kaç yılın ardından deneyim kazanıyor ve mühendis oluyor, çoğunlukla. Kimileri ise intern olarak kalıyor.
Bu yazdıklarımı "yetkin mühendis", "uzman mühendis" tartışmalarıyla ilişkilendirmeyin lütfen. Benim anlatmak istediğim farklı bir şey. Eğitim süresinin bir bölümünü gerçek hayat ile yüzleşerek yapılmasından bahsediyorum.
Yıllar sonra bu yazıyı okuyanların merakını gidermek adına ekleyeyim ülkemizde son yaşanılanlara dair bir yorumum yok. Bilmediğim konularda yorum yapmaktansa bildiklerimi paylaşmayı yeğliyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.