Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
Ankara'da DVB-T2 modülasyonu ile 4K yayın denemelerinin başlaması, akıllara yeniden sayısal karasal televizyon tartışmalarını getirdi. Son dönemde, blogda konu ile ilgili bir kaç yazı yayınladım. Bu kez, Eurobarometer adlı rapor dizinden Mayıs 2016 tarihli E-Communications and the Digital Single Market başlıklı raporda yer alan iki istatistiği değerlendirmek istedim.
Eurobarometer raporlarını blogda daha önce de konu etmiştim. Televizyon yayınlarına erişim ile ilgili sayılar çok dikkat çekiciydi. Mayıs 2016'da yayınlanan ve 2015 verilerini içeren raporda, TV yayınlarına erişim ile ilgili oranlar ise daha da ilginç. Malum, bilgi sahibi olmadan ahkam kesmek ülkemizin geleneksel sporları arasında yer alır. Televizyon yayıncılığı, hele bu yayınların iletimi gibi, özel bilgi gerektiren bir konuda bile ahkam kesenlerden geçilmez. Sayısal karasal bitti, Avrupa'da kimse izlemiyor onu diyenlere eminim sizler de rastlamışsınızdır. Oysa rakamlar öyle söylemiyor. Aşağıdaki grafik, Mayıs 2016 tarihli çalışmanın 62. sayfasında yer alıyor.
2005 - 2015 yılları arasında AB üyesi ülkelerde televizyon yayınlarına erişimde kullanılan yöntemler, yukarıdaki grafiğin konusu. Birden fazla yanıt tercih etmek olanaklı olduğundan seçimlerin toplamı yüzü geçebilir. 2005 yılında, %5 olan sayısal karasal televizyon, 2011 yılından bu yana AB üyesi ülkelerde, televizyon yayınlarına erişim için en çok tercih edilen yöntem haline gelmiş. Bu en çok tercih edilen olma özelliğini 2011'den bu yana koruyor. IP şebekesinin son yoldaki atağına dikkat çekmek isterim.
İkinci tablo ise yukarıdaki grafiğin ayrıntılarını içeriyor. AB dediğimiz, birbirinden oldukça farklı özellikler içeren ülkeler topluluğu/birliği. Sırbistan da AB üyesi Almanya'da, Malta da. Hal böyle olunca, televizyon yayınlarına erişim konusunda da, ülkeden ülkeye farklılar görülüyor. Yukarıdaki grafik ülkeler ortalamasını gösteriyordu.
Tabloda koyulaştırılarak çerçevelenmiş sayılar, o erişim yöntemi için en yüksek sayıyı, sadece çerçevelenmiş olan ise o erişim yöntemi için en düşük sayıyı belirtmek için kullanılmış. Burada, gene birden fazla yanıt vermek olanaklı olduğundan, toplam yüzü geçebiliyor. Yukarıda da yazdığım gibi AB, birbirinden özellik olarak çok farklı ülkelerin bir araya gelip oluşturduğu bir topluluk. Belçika'da sayısal kablonun payı %62, İspanya, İtalya, Fransa ve Kıbrıs Rum Kesimi'nde %9. Aynı farklılık, elbette sayısal karasal televizyon için de geçerli. İspanya, televizyon yayınlarına %90 oranında sayısal karasal kullanarak erişirken, bu oran Sırbistan'da %5 olarak görünüyor. AB üyesi ülkelerin büyük bölümünde analog karasal televizyon yayınları sonlanmışken, Kıbrıs Rum Kesimi'nde %62 oranında kullanılıyor.
Kısacası AB üyesi ülkelerde televizyon yayınlarına erişim istatistiklerinde, sayısal karasal televizyon yayıncılığının tercih edilme oranında bir azalma yok.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.