insan ne için yaşar?

Varoluşsal bir soru, yanıtı kişiden kişiye, hatta dönemden döneme değişiyor. En azından benim için böyle. Çocuklar olmadan, sadece kendim için derdim sanırım. Çocuklardan sonra sadece onlar için dedim bir süre. Şimdi ise bambaşka bir yanıtım var. 

Bu bambaşka yanıta uygun olması için yaşadığım sürece yaptıklarımın "tutarlı" olması elzem. Olmazsa olmaz bir yerde. Bu tutarlılık her olay ve her koşul için geçerli olmak zorunda. 

Burada bak böyle davrandım, çünkü ile açıklanabilecek hiçbir iş ve eylem olmamalı. 

Mecbur kaldım, yoksa ile başlayan cümlelere de yer yok hayatımda. 

Neyin karşısında nasıl duracağımın tercihini yaptım. 

Bu tercihe aksi davranışlar, kendime saygımda sorunlara yol açar ve kendine saygısını yitiren, benim fikrime göre, herşeyini yitirmiş sayılır.

Şimdi bunları neden mi yazdım.

Unutmayayım diye,

Kendime not bir yerde. 

Kafam karıştığımda dönüp okumam için.

Hayat bir sınavsa, sınav kimi zaman zorlaşacak.

Hayrın ve şerrin sahibine sığınmanın dışında elden gelen yok.