Ana içeriğe atla

bilgi güvenliği uzmanı Adil Burak SADIÇ ile söyleşi

Malum, bir süredir söyleşilere de yer veriyorum blogumda. İşin doğrusu söyleşeceğim kişileri ve konuları seçebiliyor olmak büyük şans. Çok şükür ki bu güne kadar epey farklı konuları merak ettim, epey çok insan tanıdım. Tanıdıklarım ve tanıştıklarım ile uzun sohbetlerim oldu. Bu söyleşiler, o sohbetlerin, o iyi ilişkilerin sonuçları.

Bu kez, bambaşka bir konu ve bir o kadar farklı bir konuk var karşınızda. Adil Burak SADIÇ, benim lise ve üniversiteden dönem arkadaşım. Her ikisinde de farklı sınıflarda / section'larda olsak da mezuniyet sonrasında birbirimizi hep aradık sorduk. Günümüzde LinkedIn gibi platformlar sayesinde bu "arayıp sormak" daha çok "takip etme"ye dönmüş olsa da :) Bilgi güvenliği denildiğinde, ülkemizde akla gelen isimlerin başında Adil Burak SADIÇ ile söyleşiyi keyife okumanız dileğiyle...

 1. Kısaca kendini tanıtmanı rica etsem. Ankara Atatürk Anadolu Lisesi ve ODTÜ Elektrik Elektronik Mühendisliği'ni bitirdin. Sonra? 

Sonrasında Elektrik-Elektronik Mühendisi olarak çalışmayı düşünürken birden bölümde bir uzman mühendis kadrosu açığa çıktı. Ben de zaten öğrenciyken part-time olarak uğraştığım network ve sistem yöneticiliğini full-time olarak hem de çok sevdiğim üniversitemde yapma fırsatı bulunca kaçırmadım. Bu vesile ile girdiğim bilişim ve haberleşme sektöründe uluslarası şirketler, savunma sanayi entegratörleri, yönetilen güvenlik hizmeti ve servis sağlayıcıları, yazılım şirketleri ile büyük sistem entegratörleri gibi geniş bir şirket yelpazesinde çalıştım. 2014 yılında PwC'ye Bilgi Güvenliği ve Siber Güvenlik Hizmetleri Lideri olarak katılmadan önceki son şirketim Symantec'te on senelik hizmetimin son dört senesinde, Güneydoğu Avrupa'daki oniki ülke ve Türkiye'yi kapsayan bölgedeki danışmanlık ekiplerini yöneterek uluslararası ekip ve yönetim tecrübemi pekiştirdim. 

2. Bizim meslekte çalışma alanımız çok geniş. Barajdan entegre üretimine, radyo televizyondan bilgi güvenliğine neredeyse her sektörde çalışabiliyor elektrik elektronik mühendisliği mezunları. Bir yerde avantaj gibi görünen bu durum, aslında tehlikeli de. Sen, yıllardır bilgi güvenliği konusunda çalıştın. Hem bir konuda uzman olmak hem de bilgi güvenliği uzmanlığı konusunda fikirlerini öğrenmek isterim. 

Dediğin gibi uzman olmak özellikle de Türkiye gibi bir ülkede tehlikeli. Nedeni ise oldukça basit, maalesef ülkemizde insana ve dolayısıyla hizmete çok değer verilmiyor. Bu yüzden tek bir konuda uzman ve o işi hakkıyla yapacak tecrübede bir kişi eğer bu konuyu iyi seçmedi ise Türkiye'de işsiz bile kalabilir. Bu sebepten ötürü herhangi bir alanda uzmanlaşacak mühendisler hem o alanı iyi seçmeli, hem de gerektiğinde yurtdışında çalışmayı göze almalı. Ben de 20 senelik profesyonel iş geçmişimin beşinci senesinden itibaren çoğunlukla bilgi güvenliği ve siber güvenlik üzerine çalıştım. Ama bu kadar popüler olan bir konuda bile tecrübeli çalışanları maddi-manevi her açıdan tatmin edecek bir iş bulmak çok da kolay değil. Yine de kendimi hem bu alanı seçtiğim, hem de mevcut konumuma gelebildiğim için şanslı sayıyorum. 

3. Bildiğim kadarıyla bir danışmanlık şirketinde çalışıyorsun. Benim gözlemim, küçükte olsa elle tutulur bir ürüne para vermek şirketlere zor gelmiyor, ancak konu danışmanlık olunca, ortada fiziki olarak dokunabilecekleri bir ürün olmayınca bu konuda ödeme yapmak konusunda daha isteksizler. Bu gözlemime katılır mısın? Yurt dışında işler nasıl yürüyor? 

Kesinlikle katılıyorum. Dünyada şu an insan emeği yani danışmanlık hizmetleri ve çalışanlar bir numaralı harcama kalemi. Sonrasında yazılım ve en sonda da donanımlar geliyor kurum bilişim teknolojileri ve siber güvenlik bütçelerinde. Ama Türkiye'de bu tam tersi, maalesef istisnalar dışında kurumlar ne danışmanlığa hak ettiği bütçeyi ayırıyor, ne de kurum içindeki kadrolara hak edilen yatırımları yapıyor. Bir önceki cevabımda da bahsettiğim gibi ben bunun insana verilen değerle doğru orantılı olduğunu düşünüyorum. 

4. Mobil telefonlar, akıllı televizyonlar da bilgi güvenliği açısından korunması gereken cihazlar değil mi? Özellikle kameralı televizyonlar mahremiyet bakımından sorunlu cihazlar gibi geliyor bana. Bu konuda ürün ve hizmetler var mı? Bir tehlike söz konusu mu? 

Evet, nesnelerin İnternet'i, ya da herşeyin İnternet'i gibi kavramların bir güvenlik profesyoneli olarak beni korkuttuğunu söylersem yalan olmaz. Maalesef bireysel tüketiciye yönelik olan bu cihazların hemen hemen hiçbirinin tasarımında güvenlik ön planda değil. Daha da geriye gidersek şu an bu bağlantılı cihaz ekosistemine imkan veren Internet bile 45-50 sene önce güvenlik düşünülmeden tasarlandı. Şu an Internet güvenliği adına yapılmaya çalışılan herşeyi yamalı bohçaya benzetebiliriz. Siz yeni bir yama dikene kadar çoktan bohça başka bir yerinden delinmiş oluyor. Bu yüzden kişilerin hayatlarını akıllı cihazlar üzerinden şekillendirirken mümkün oldukça temkinli davranmasında fayda var. Bu sene akıllı arabalarla ilgili güvenlik problemleri manşetlerde idi, kameralı televizyonlarla ilgili büyük skandalların manşete çıkması da an meselesi. 

Yorumlar

Son haftanın en çok okunan 10 yazısı

bir kez daha, nedir bu sayısal karasal televizyon?

Blog sayfamda DTT etiketiyle yayınlanmış 100'e yakın içerik bulunsa da, geçenlerde buluştuğumuz lise arkadaşlarımın sorusu üzerine, bir kez daha yazmaya karar verdim. Bilenler, okumadan geçebilir. Bilmeyenler ve sektörün uzağındaki kişiler düşünülerek hazırlanmış bir yazıdır.  Soru - yanıt şeklinde kurgulanmış yazılarımın daha çok okunduğu gözlemi üzerine, buyurun sık sorulan sorularla Sayısal Karasal Televizyon: Şimdi tam olarak neden bahsediyoruz? Çanak ile izlediğimiz televizyon mu?

Anıttepe, sokaklar, anlamlar

Ankara, ne yazık ki, içerisinden su geçen şehirlerden değil. Aslında daha doğrusunu söylersem, içerisinden geçen suların üzerini kapatıp yok eden bir kent. İncesu deresi, Kavaklı dere, Ankara çayı hep üzeri kapatılıp, halının altına süpürülen tozlar gibi gözden ırak tutulup unutulmuş kent suları. Hal böyle olunca Başkent, akar suyun kente sağlayacağı güzelliklerden yoksun. Neyse ki arayan için gizli güzellikler barındırıyor.   Anıttepe, bu gizli güzellikleri saklayan semtlerden. Anıtkabir, yılın her mevsimi caddelerden eksik olmayan turist otobüsleri, resmi bayramlarda protokol için kapatılan yollar, son dönemde sıklıkla düzenlenen mitinglere ev sahipliği yapan Tandoğan meydanı, Çankaya Belediyesi'nin  konserlerinin mekanı Anıtpark Anıttepe denildiğinde ilk aklıma gelenler. Ve tabii, geçenlerde bir yarışmada soru olarak da yöneltilen sokak isimleri: Ordular, İlk, Hedef, İleri, Ata ve Akdeniz caddesi.    Anıtkabir'in sınırını oluşturan 3 cadde bulunur: Gen...

baston

Ulus'a gelmeyeli epey olmuş demek ki. Eskiden Hal'in içindeydi bu balıkçılar, şimdi sokağa kurmuşlar tezgahlarını, diye düşünerek Erzurum Oteli'ne doğru yürümeye devam etti. Sokağa kurulan tezgahlar nedeniyle zorlukla ilerleyebiliyordu. Hoş sokak boş olsa da elindeki baston, hızlı yürümesine imkân vermiyordu. Çok merdiven çıkmışım zamanında, diye anlatırdı soranlara. O kadar çok merdiven kullanmışım ki sonunda eklemlerimde sıvı kalmamış. Şimdi bu merete muhtaç oldum. Söyledikleri doğru muydu kendisi de bilmiyordu. Gençliğine dair anıları sisler içindeydi.  Simitçi, öğlen simitlerinin tazeliğini etrafa duyururken bastonuyla yavaş yavaş ilerleyen Sami'yi görüp, işte öğlen simidine hayır demeyecek birisi dedi yanında duran midyeciye.  Evladım ver bakalım bana bir simit ama çıtırından olsun. Bu esnaf niye sokağa dökülmüş, Hal'e ne oldu sen bilirsin.  Amca, Hal bakım onarımda, geçici süreliğine sokağa aldılar tezgahları.  Beni de bir bakım onarıma alsalar ne güzel olur. ...

ekmek kavgası

Biraz dikkat etsene.  Asıl sen dikkat et. Kanatların gagamın içine girecek. Yer yokmuş gibi dibimden uçuyorsun. Heyecan yaptığın da bir şey olsa. Gene kuru ekmek.  Eskiden şu adamdan yem alır atarlardı. Şimdi simidini bile paylaşmıyor kimse. Kuru ekmeği de bulamayacağımız günler gelir mi dersin.  Umarım düzelir işler. İnsanların yüzünden düşen bin parça. Herkes sinirli, herkes gergin. Yollarda da çok dikkat etmek gerek. Eskisi gibi değil arabalar. Geçenlerde bir kaç arkadaşımızı asfalta düşen yiyeceklerle meşgulken kaybettik.  Sorma, duydum onu konuşuyorlardı. Pek sık olmazdı bu durum.  Daha sakindi insanlar. Sabırlıydı.  Artık öyle değiller. Bir de biz başlamayalım.  Kalbini kırdıysam özür dilerim. Haydi bak kalabalık dağılmış. İstersen gel biz de ağaçtan aşağıya süzülelim, kalanlarla karnımızı doyuralım.  

kedi

Yanıma yaklaşırlarken, ne yalan söyleyeyim endişelendim. Şapkalı bir adam, yanında beyaz montlu bir kız çocuğu. Adam elindeki telefon ile fotoğraf çekiyor. Bizlere karşı ilgisiz görünüyor. Kız yaklaştı önce. Ne zamandır okşanmamış başıma kibarca dokundu. Doğru bir iş yaptığını anlatmak için başımı uzattım. Çenemi de kaldırıp bir sonra kaşıması gereken yeri gösterdim. Adam tam karşıma geçti ve telefonunu yüzüme doğrulttu. Sanırım benim fotoğrafımı çekiyor. Bir yandan kız ile konuşuyorlar. Neden bahsediyorlar anlamıyorum. Kaç gündür yağan yağmur sonrası yüzünü gösteren güneşe karşı böyle okşanmak çok iyi geldi.  Mama istediğimizi düşünürler. Oysa çoğu kez başımızın, çenemizin sevgiyle okşanmasıdır tek ihtiyacımız.

yağmur

Yağmur damlaları arabanın silecekleriyle yarış halindeydi. Az önce temizlenen yerler, gökten düşenlerle yeniden ıslanıyor ve görüşü bozmaya devam ediyordu. Binalar ve şehir uzaklaşırken, ne yapıyorum gerçekten diye düşündü. İç sesini sözle tekrarladığını fark ettiğinde, arabada yalnız olduğuna şükretti. İş çıkışı, akşam trafiğinde kendi kendine konuşmak pek garip karşılanmazdı gerçi. Bu aralar akıl sağlığını korumak herkes için zordu. Zor zamanlardan geçiyoruz, dedi kendi kendine. Hangi zamanımız kolay oldu ki diye ekledi. Kendine hak verdiğini fark edip güldü.  Hava kararmaya başlayacak birazdan, daha çevre yoluna bile gelemedim. Bu gidişle bugün rekor kıracağım. Neyse ki evde bekleyenim yok.  Bekleyeni olmadığına sevinmesi garibine gitti. Çocukluğu ve gençliği boyunca kendisini hep kalabalık bir ailenin babası olarak hayal ettiğini hatırladı. Karısı, kızları ve oğulları ile güle eğlene yaşayıp gideceği kocaman bir ev görürdü ne zaman geleceği düşünse.  Oysa hiç evlenmed...

Yabancı dil öğrenmek üzerine: DuoLingo deneyimimim

kızımın çizgileri Ülkemizin kanayan yaralarından birisidir sanırım, yabancı dil öğrenmek. Onlarca kurs, yüzlerce kitap, saatlerce ders ve sonuç: anlayan (en azından anladığını düşünen) ve konuşamayan kişiler... Bir yerlerde bir sorun olduğu kesin, ama nerede? Farklı zamanlarda, 3 kez Fransızca kursuna gittim. İlk seferin ardından, aslında bir temel bilgim olmasına karşın, her seferinde en baştan başladım, hiç bilmiyormuşum gibi. Ne yazık ki kurslarda öğrendiklerim kalıcı olamadı. Şimdilerde, 70 gündür, her sabah DuoLingo ile çalışıyorum. Ücretsiz ve arada çıkan reklamlarla devam eden sürümünü kullanıyorum. Eminim farklı online dil kursları da vardır. Online platformda, kurslarda olmayan ne var diye düşününce bir kaç şey tespit ettim. Belki sizlerin de işine yarar diye paylaşıyorum: Yabancı dil öğrenmek, sürekli ve kesintisiz tekrar gerektiren bir süreç. Kurslar, sadece haftanın belli günleri, bir kaç saat için ve çoğunlukla, günün en yorgun olunan akşamlarında oluyor. ...

beklenen

Gelecek mi acaba? Saat öğleni geçti. Güneş tepede değil artık. Burada sözleştiğimize eminim. Telefonuna da ulaşılamıyor. Alışılmadık bir durum değil, telefonla ona ulaşamamak. Ya çalar duymaz, ya açmayı unutmuştur. Neyse ki bankta yer buldum, bir aşağı bir yukarı yürümekten kurtuldum. Geçen hafta mesajlaştığımızda kararlaştırmıştık buluşma yerini. Dalyan'daki Beltur'un önü diye. Yarım saat geçmiş ama umudumu koruyorum.  Neşeyle koşturan köpekler, onlara endişe ile bakan kediler, kedilerin mamalarına dadanan martılar ve hepsine aldırış etmeden bağıran kargalar... Caddebostan sahilinde sıradan bir öğleden sonra. 

Almanya'da televizyon yayınlarına erişim

Televizyon yayınları kablolu ve kablosuz olmak üzere iki ortam kullanılarak evlere ulaştırılır. Her iki ortam için de farklı uygulamalar bulunmaktadır. Kablonun kullanıldığı durumlarda Kablo TV, IPTV seçenekleri mevcuttur. Kablosuz ortam için ise uydu ve karasal vericiler kullanılabilir. Her ortamın kendisine göre avantajı, dezavantajı vardır. Daha ayrıntılı analizlerde, yayıncı için ve izleyici için avantajlar ve dezavantajlar olduğu görülecektir. Hatta ülkelerin düzenleyici denetleyici kuruluşlarının desteklediği ve/veya kösteklediği televizyon dağıtım yöntemleri olduğu söylenebilir.  Bu uzun girişi yazmamın sebebi, Arthur D. Little adlı araştırma kuruluşunun yakın tarihte yayınladığı bir araştırma. Lars Riegel ve Julien Duvaud-Schelnast imzalı   Almanya'da TV Platformları 2014 ve sonrası başlıklı 10 sayfadan ibaret rapor, Almanya'da son dönemin sıcak tartışma konusu durumundaki sayısal karasal televizyonun geleceğine ilişkin önemli analizler içeriyor. Geçti...

martı

Martı kadar özgür olmak isterdim bu hayatta. Gemilerin ardında kâh adadan adaya, kâh Anadolu'dan Avrupa'ya dolaşmak isterdim. Avazım çıktığı kadar bağırmak, yorulunca denizin üzerinde dinlenmek, sıkılınca kayaların tepesinde güneşlenmek... Kim bilir martılar ne düşünüyor bize bakınca. Acaba onlar da diyor mudur şu dünyada insan olsaydım diye. Kalabalık şehirlerde, sıkış tepiş otobüslerde, akmayan trafiğin içinde kalakalmış arabalarda, sel halinde dolaşan insanların arasında biz de olsaydık diyor mudur?