Ana içeriğe atla

yürüyen merdiven

Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu.  Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı.  Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu.  Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı.  Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim.  Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...

kim mobil olarak film indirmek ister ki?

Geçenlerde niyetlenip, araya giren 40 işten dolayı ertelediğim bir yazı. Başlıktan anlaşılmadıysa LTE Advanced, 4G demeye dilleri varmayınca, daha doğrusu 4G'de neymiş, 5'i bekleyin, çıkışının ardından inatla 4G diyemeyince bulunmuş bir ara çözümün ihalesine ilişkin bir yazı okuyacağınız. O zaman daha fazla bekletmeyeyim sizleri:

Lisans ve yüksek lisans eğitimim ODTÜ Elektrik-Elektronik Mühendisliği'nden. Ancak iktisata hep ilgim oldu. Gazi Üniversitesi İktisat Politikası bölümünde 2000 yılında yüksek lisans eğitimine başladım. Lisans farklı olunca Mikro ve Makro iktisatı lisans öğrencileriyle birlikte, fark dersi olarak aldım. Sürpriz olmayan bir şey fark ettim ki üniversitelerde iktisat olarak okutulan aslında klasik iktisat diye tabir edilen Adam Smith'in Ulusların Zenginliği vb şeyler. En temel varsayımını iktisatla hiç ilgisi olmayanlar da bilir: 
İnsanların ihtiyaçları sonsuz, kaynaklar ise kıttır. İktisat, bu kıt kaynakları sonsuz ihtiyaçları karşılamak için kullanma bilimidir. 
Bu varsayım, ilk duyduğum günden beri saçma gelir. Aslında bu varsayım;  
Sermaye birikiminin sürekliliğini sağlamak için insanlara, sonsuz ihtiyaçları olduğu fikrini aşılamak zorunludur 
şeklinde olmalıydı. 

İnsanın ihtiyacı sonsuz falan değildir. Evinizde gardolabınızı açın ve sayın kaç tane gömlek/ceket/pantolon vs. var? Kaç tanesini geçtiğimiz yıl hiç giyinmediniz? Kaç ayakkabınız var uzun süredir giyinmeye sıra gelmeyen? Kaç televizyonunuz var toplamda? Kaçını kullanıyorsunuz aslında? İnsanların bir bölümü yiyecek ekmek bulamazken kaç kap yemek atıyorsunuz her gün?

İnsanın iletişim ihtiyacı da sonsuz değildir, hıza olan ihtiyacı da. Bugün düşünün, 3G teknolojisi ile neleri yapabiliyorsunuz?
  • Görüntülü görüşebiliyoruz,
  • İnternet üzerinden canlı maç izleyebiliyoruz,
  • MPEG4 kodlanmış videoları sorunsuz, kesintisiz izleyebiliyoruz. HEVC kodlanmışları daha da rahat izleyeceğiz.
  • Bir kaç SIM kartın eş anlı kullanılmasıyla naklen yayın aracına (OBV) gerek kalmadan yayın kalitesinde görüntü iletebiliyoruz. 
  • Cihazlarımız 3G ile M2M haberleşebiliyor
Gördüğünüz gibi epeeey bir şey yapabilir hale gelmişiz. Peki bir soru, 4,5 G ile daha fazla ne yapabilir hale geleceğiz, sıradan bir yurttaş olarak? Efendim, duyamadım. Film mi indireceğiz 8GB hafızalı cep telefonumuza? Neden mobil cihazımla indireyim ki illa bir film indireceksem?

İşin özü başka kıymetli okurlar. İşin özü, üretim fazlası nedeniyle dönemsel krizlerinden birisini yaşayan bu eski, hantal sisteme olabildiğince can suyu taşımak. Düşünün 80 Milyonluk nüfusu ile teknolojiye meraklı, 2 Bin TL ve üzeri para vererek cep telefonu satın alan yurttaşlardan oluşan bir pazar var elinizin altında. 2 Bin TL ve üzeri para vererek cep telefonu satın alan bu yurttaşlar topluluğuna, hey bak 4,5G'li yeni mallar geldi, bunlarla film indirebilirsiniz dediğinizde siz zannediyor musunuz ki birileri çıkıp, iyi de ben cep telefonuma film indirmiyorum ki diyecek. Tüketici elektroniği açısından işin özü bu, yeni mallar için pazar yaratabilmek. Bir devlet büyüğümüz 4G'de neymiş, bitmiş teknoloji derken çok doğru bir tespitte bulunmuştu. Gerçekten de ülke olarak 3G ile geç tanıştık, 4G ile tanışmasak da olurdu. 2020'de geleceği söylenen 5G'ye çalışmak çok daha mantıklı bir hareket olurdu. Ancak bir şekilde aslında LTE Advanced olan, yani 4G+ gibi bir şey olan son ihalenin adı 4,5 G yapılarak, 4,5'tan 5 sanmamız sağlandı. 

Meselenin elbette sadece tüketici elektroniği bölümü yok. Şebeke teçhizatı, frekans kullanımı işin daha önemli bölümleri. 

İhalede oluşan fiyatlar ve kıran kırana geçen açık arttırma, yoksa geçmeyen mi demem gerekiyordu süreci tam takip etmedim, 
  • ne gerçekten açık arttırma hiç yaşanmadı mı, 
  • ne sadece bir frekans blogu için mi iki teklif geldi, 
  • ne iki teklif gelen o blokta iki teklif sahibi de arttırmadan vaz mı geçti, 
  • ne bu blokta kazanan kura ile mi belirlendi
iyi ki süreci yakından takip etmemişim. Oluşan fiyatları Avrupa'daki benzer ihalelerde oluşan fiyatlarla kıyaslamaya da ben kalkışmadım. Benim işim de değil, vaktim de yok. Merak edenler için etrafta veri çok. Biraz excel bilgisi, iki tablo, Euro kuru, Dolar kuru derken hoop kıyaslama ortaya çıkar.

Peki süreç böyle işlerken pek kıymetli, kamu kurumu niteliğinde, her ay düzenli aidatlarımızı ödediğimiz, kocaman binası olan, içerisinde birden fazla profesyonel mühendisin çalıştığı, üyeleri arasında mobil operatörlerden düzenleyici/denetleyici kuruluşlara, mobil santral satan şirketlerden yazılım üreten şirketlere bir çok mühendisin yer aldığı Elektrik Mühendisleri Odası bu 4G / 4,5G / 5G işlerine ne diyor? 

Böyle bir beklenti ile EMO'nun sayfasına girin bakın, yukarıya ana sayfanın görüntüsünü kopyaladım. Oda, elbette üyesinin katkısı kadar güçlüdür. Ancak, sonuçta Oda yön veren olmak zorundadır. 7 kişilik yönetim kurulundan her konuda bilgi çıkmasını beklemiyorum. Tek beklediğim bu 7 kişinin, Oda üyesi mühendislerden ilgili konularda görüş toplayabilecek mekanizmaları çalıştırmasıdır. Ben, radyo/TV dünyasındaki gelişmeleri elimden geldiğince Oda'ya taşıyorum. Sağolsunlar bu konuda yardımlarını esirgemiyorlar. 2013 yılındaki iki panelde DTT sürecini konuştuk. Bu sonbahar gene DTT ve OTT TV ile ilgili etkinlikler yapabilmeyi umuyoruz. Ancak Oda'nın çalışma alanı çok geniş. Barajlardan medikal elektroniğe, frekanstan bina aydınlatmasına bir çok konu bizim meslek alanımıza giriyor. Daha etkin, daha hızlı karar alabilen bir Oda hepimizin ortak amacı. Lütfen biraz daha dikkat....

Bu arada yanlış anlaşılmasın, ne Hopa'da yaşananlara duyarsız kalınsın diyorum, ne ülkenin siyasi gündeminin dışında kalınsın. Oda siyaset yapmasın, pek anlamsız bir söz. Sonuçta aldığınız her tavır siyasi aslında. Nasıl nükleer santralden yana olmak bir siyasi tercihse, karşı olmak da öyle. Nasıl dereler üzerinde HES siyasi bir tercihse, karşı olmak da öyle. Aynı duyarlı bakışı, Oda'nın uzmanlık alanı içinde yer alıp, pek üzerinde kafa yorulmamış frekans, mobil haberleşme konularında da göstermeliyiz. Tek dediğim ve arzu ettiğim budur...

Yorumlar

  1. İktisat nedir ? Kitaplarda yazılandan çok daha iyi ifade etmişsin. İktisatta her şey para kazanılan nesne. Hatta insanı bile bunun içine katabiliriz. İşin içine daha çok gelir ve ahlak yoksunluğu da girince; Hileli gıda, hileli giyim, hileli kozmetik, kalitesiz eşya .... ticareti oluşuveriyor. Tabi bu da siyasetin ve de devlet düzeninin elverdiği ölçüde..

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.

Son haftanın en çok okunan 10 yazısı

bir kez daha, nedir bu sayısal karasal televizyon?

Blog sayfamda DTT etiketiyle yayınlanmış 100'e yakın içerik bulunsa da, geçenlerde buluştuğumuz lise arkadaşlarımın sorusu üzerine, bir kez daha yazmaya karar verdim. Bilenler, okumadan geçebilir. Bilmeyenler ve sektörün uzağındaki kişiler düşünülerek hazırlanmış bir yazıdır.  Soru - yanıt şeklinde kurgulanmış yazılarımın daha çok okunduğu gözlemi üzerine, buyurun sık sorulan sorularla Sayısal Karasal Televizyon: Şimdi tam olarak neden bahsediyoruz? Çanak ile izlediğimiz televizyon mu?

Yabancı dil öğrenmek üzerine: DuoLingo deneyimimim

kızımın çizgileri Ülkemizin kanayan yaralarından birisidir sanırım, yabancı dil öğrenmek. Onlarca kurs, yüzlerce kitap, saatlerce ders ve sonuç: anlayan (en azından anladığını düşünen) ve konuşamayan kişiler... Bir yerlerde bir sorun olduğu kesin, ama nerede? Farklı zamanlarda, 3 kez Fransızca kursuna gittim. İlk seferin ardından, aslında bir temel bilgim olmasına karşın, her seferinde en baştan başladım, hiç bilmiyormuşum gibi. Ne yazık ki kurslarda öğrendiklerim kalıcı olamadı. Şimdilerde, 70 gündür, her sabah DuoLingo ile çalışıyorum. Ücretsiz ve arada çıkan reklamlarla devam eden sürümünü kullanıyorum. Eminim farklı online dil kursları da vardır. Online platformda, kurslarda olmayan ne var diye düşününce bir kaç şey tespit ettim. Belki sizlerin de işine yarar diye paylaşıyorum: Yabancı dil öğrenmek, sürekli ve kesintisiz tekrar gerektiren bir süreç. Kurslar, sadece haftanın belli günleri, bir kaç saat için ve çoğunlukla, günün en yorgun olunan akşamlarında oluyor. ...

Civitas - Suadiye / İstanbul

Sadeceözgür, 2004 doğumlu bir blog. Başlangıç senelerinde, "mekân" etiketli bir çok yazı yayınladım. O tarihlerde Google Haritalar hizmeti yoktu hayatımızda. Artık, ben de bir çok kişi gibi, Google Haritalar'a yazdığım yorumlar ile gittiğim mekânları değerlendiriyorum. Bu yüzden "mekân" etiketli son yazım 2019 tarihli ve o yazı film yıkatıp negatiften baskı alabileceğiniz mekânlarla ilgili .  Bu giriş paragrafının ardından gelelim bu yazıyı neden hazırladığıma. Malûmunuz, İstanbul sokakları ve kafelerini keşfetmeye devam ediyorum. Bu keşifleri, zaman zaman blogda da paylaşmaya karar verdim. Civitas , bu serinin ilk yazısına konu oldu.  İstanbul'un Anadolu Yakası'nda, Marmara kıyılarına yakın, güzide semtlerinden Suadiye'deki bir kafe Civitas . Mekâna ilk ziyaretimde sadece kahve içmiş, vitrindeki tatlıların görüntülerine hayran kalıp, bir daha gelmeliyim diyerek, ayrılmıştım. İstanbul gibi devasa bir şehirde yaşayınca, bir daha, bir sene sonraya den...

Dünyaya Yeni Gelen Okurlar İçin / Barış Bıçakçı

Kimi bir kaç cümlelik kimi bir kaç sayfalık anılarla dolu öykücükler ve tümünü bağlayan farklı bir kurgu. Barış Bıçakçı'nın son novellasını severek okudum.  Okuma heyecanını bozmadan, konusundan kısaca bahsetmek istiyorum. Halis Bey, emekli elektrik mühendisi. Ayşe ise başarılı bulunan bir öykü kitabı yayınlamış bir peyzaj mimarı ve tercüme yaparak hayatını kazanıyor. Tercüme bürosunda rastlaşıyorlar ve Halis Bey Ayşe'den anılarını öyküleştirmesini istiyor, ücreti karşılığında. Novella, Halis Bey'in anıları ve Ayşe'nin hayatını anlatan bölümlerle kurulmuş. Novellada yer alan bölümlerin her biri ayrı öyküler haline getirilebilecek derinlikte.  Ayşe'nin hayatına dair bölümlerde ülkenin gündemine dair göndermeler de yer alıyor.  Daha önce okuduğum eserlerinde olduğu gibi bolca Ankara var arka planda. Hatta Garson başlıklı bölümde Ankara başrolde. İstanbullular deniz yok, fazla gri dese de Ankara, Ankara'da yaşamaya alışmışlar için kendine has özellikleri ve güzelli...

Füreya Koral ve İMÇ

NOW kanalında dün (15 Aralık 2024) tarihinde gösterilmeye başlanılan Şakir Paşa Ailesi Mucizeler ve Skandallar adlı diziyi büyük bir ilgi ile izledim. Dekorundan kıyafetlerine özenli bir iş çıkmış.  Dizide kucakta çocuk olan, ünlü seramik sanatçısı Füreya Koral'ın bir panosunun İstanbul Manifaturacılar Çarşısı (İMÇ) 1. Blok'un duvarını süslediğini hatırlatmak istedim.  İMÇ'nin farklı bloklarının duvarlarında Bedri Rahmi ve Eren Eyüpoğlu'nun da eserleri yer alıyor. Yolunuz Unkapanı'na düşerse görmenizi öneririm.

Sokakbaşı Meyhane, nam-ı diğer Hüseyin'in Meyhanesi

Uzunca bir süredir izlediğim tek televizyon yayını Behzat Ç.'nin Hüseyin'in Meyhanesi mekanı olarak kullandığı Sokakbaşı Meyhanesi'ne sonununda gittim. Hatta yanda gördüğünüz üzere Behzat'ın masasında fotografım da var. Mekan, aslında Behzat Ç. öncesinde de bölgede bilinen sevilen yerlerdendi. Esat dörtyolda, köşebaşında yer alan burayı Behzat Ç.'de mekan olarak kullanmak, muhtemelen Erdal Beşikçioğlu'nun zamanında Sokakbaşı'nın çaprazında bir yer işletmesinden kaynaklanıyordur.  Sokakbaşı'na diziden aşinayız. Havalar iyi olduğunda açık havada büyükçe bir yerleri var. İçerisi de küçük sayılmaz. Mezeler lezzetli, fiyatlar pek ucuz sayılmaz. Dizinin etkisi fiyatlara yansımış görünüyor. Behzat'ın masası rezervasyonlu oluyormuş genelde. Yurt içi ve hatta dışından rezervasyon yapılıyormuş. Mekanın garsonları, kim bölümlerde rol almış. Duvarlarda gazete küpürleri ve diziden görüntülerin yer aldığı fotograflar var.  Yakında final yapacak olan Behzat ...

yine yeni bir yıl

Havaların gidişinden anlamak pek mümkün olmasa da Aralık ayının sonuna yaklaşıyoruz. Mağazalarda ve caddelerde ışıklı, geyikli süslemeler yeni bir senenin geldiğini hatırlatıyor.  Herkesin yeni yıldan bekledikleri farklı elbette. Ben huzur ve sağlık diliyorum, tüm insanlık için.  2025 yılı içinde her hafta en az bir blog yazısı eklemeyi kendime hedef olarak koydum. Bu yazıların belirli bir konusu olmayacak. Doğaçlama, aklıma gelenler, aklıma takılanlar.  Video izlemektense okumayı tercih edenlerdenseniz, beklerim bloguma.  Yazıları, çeşitli tarihlerde farklı mekânlarda çektiğim fotograflar süsleyecek.  Bir de sürpriz bekliyor, 2025 yılında okurlarımı.  Umarım beğenirsiniz...

Eski Maltepe pazarı eski yerinde yakında bizlerle...

Ankaralılar bilir, kot pantolondan araba teybine, ara musluğundan kuruyemişe ne ararsan bulabildiğin hem de uygun fiyata bulabildiğin bir pazar var(dı): Maltepe camisinin üst tarafından pazartesi dışında (o gün semt pazarı kurulurdu) her gün hizmet veren seyyar paravanlarla ayrılmış küçük dükkancıkların oluşturduğu bir pazardı. Bu pazarın bulunduğu araziye bir alışveriş merkezi yapıldı. Ankara'nın en ilginç mimarisine sahip olduğunu düşündüğüm Malltepe Park, eski pazar esnafının ahını almıştı. Sopalarla dövüle dövüle pazar yerinden atılan esnafın tutan ahı, Malltepe Park'ı iflas noktasına getirdi. Market, dükkanlar derken hayalet alış veriş merkezine dönüştü Malltepe Park. Sonunda alış veriş merkezi yönetimi eski (kendi deyimleriyle tarihi) maltepe pazarını Malltepe Park'ın içine taşımaya karar vermiş.  Bugünlerde hummalı bir çalışma sürüyor Malltepe Park'ta. Dükkanlar alçıpanla küçük dükkancıklara bölünüyor. Öğrendiğime göre şimdiden 70'ten fazla pazar esnafı taş...

Göksu Restaurant Nenehatun şubesi açıldı

ve beklenen gerçekleşti...Ankara'nın Sakarya caddesine açılan Bayındır sokakta yer alan Göksu, gönüllere taht kurdu. Gerek servisi, gerek yemeklerin lezzeti vazgeçilmezler arasına girdi. Mekanın Kızılay'ın göbeğindeki Sakarya caddesinde olması, kimilerini üzüyordu. Özellikle Kızılay'a hiç inmeyenler, kalabalığı sevmeyenler yukarılarda bir Göksu hayali kuruyordu. Uzun sürdü inşaat. Nenehatun caddesi ile Tahran caddesinin kesiştiği köşede yer alan binanın inşaatının neden bu kadar sürdüğünü pek anlamamıştım, düne kadar. Dışarıdan 4-5 kat görünen bina toplamda 10 katlıymış. Üstte 3 kat içkili restaurant (ki bu bölüm henüz açılmamış), girişte bekleme salonu ve bar-kütüphane, girişin altında işkembe ve kebapçı (ki bu bölüm hizmet vermeye başladı), işkembecinin altı tam kat mutfakmış, onun altında garaj-çamaşırhane ve en altta iki kat konferans salonu olarak düzenlenmiş öğrendiğime göre. İlk ziyaretime ait fotografları (binanın dıştan çekilmiş bir görüntüsü ve iştah açıcı) beğe...

Emeklilik

Emeklilik başlıklı yazımı hazırlamanın kolay olacağını düşünmüştüm. Yazıp sildikçe, tahminimin doğru olmadığını gördüm. 1995'te üniversiteden mezun oldum ve çalışmaya başladım. Bu sene Mart'ın son günü emekli olana dek neredeyse kesintisiz çalıştım.  "Emeklilik" kavramı üzerine yazmak istiyorum ancak söz dönüp dolaşıp neden emekli oldum, emekli olduktan sonra büyük bir heyecanla başladığım ve kelimenin gerçek anlamıyla gecemi gündüze katıp çalıştığım yeni işimden 3 ay sonunda neden ayrıldığım gibi konulara geliyor. Aynı tuzağa bu kez düşmeyeceğim ve emeklilik kavramı üzerine kalem oynatacağım. Osmanlıca'da tekaüt ya da takaüt kelimesi kullanılırmış, ki oturmak kökeninden gelirmiş . Emekli olana ise mütekaid denilirmiş. Emek sahibi, emek vermiş anlamına gelsin diye mi emekli kullanılıyor günümüzde emin değilim. 18-20'li yaşlarda başlayan çalışma hayatı, ömrün sonuna kadar sürmüyor. Çalışma hayatı boyunca, hafta içi günlerin gündüzlerini kapsayan vakitlerimi...