IBC'ye bir hafta kala boş zamanım kalmadı!

Dört tam günümü geçireceğim IBC Fuar ve Konferansında. 

Bir yandan yeni hayat arkadaşım, parkinsonla birbirimizi tanımaya çalışıyoruz. Ona iyi gelsin diye aldığım ilaç dengemi altüst ediyor bir yandan. Bir yandan hayatın genel telaşı ve ben IBC'de BASIN olarak yer almanın heyecanını yaşıyorum. Merak etmemek elde değil, koca IBC'nin yüzlerce standında benimle görüşmek isteyen çıkacak mı? Radyo / TV değilim sonuçta. Etkisi çok olsa da okuyanı az olan bir blogum var hepi topu. 

ve bugün itibariyle, aslında tam tarih olarak dün öğleden sonra 14.33, kalan son boş vaktimi de bir demo ile doldurdum. 

Dershaneler ilan verirdi eskiden, Kayıtlarımız dolmuştur, gösterdiğiniz ilgiye teşekkür ederiz diye. Benim bu yazım da onun gibi oldu. Hem bu güzelliği sizlerle paylaşmak istedim, hem de sonraki etkinlikler için düzenleyicilere göz kırpmak; bakın bir hafta kala kapattım ben diye :)

Bir iki cümle bu göçmen dramı için yazmazsam olmaz. Malum hepimizin içini dağlayan çocuğun fotografını gördük geçen günlerde. Bu konuda eşyayı adıyla çağırmaya mecburuz: Bu dramın sorumlusu emperyalizmdir. Ucuz hammadde ve enerjiye ulaşacağım diye insanları yerinden yurdundan edenler, kendi merkez ülkelerinde huzurlu bir şekilde yaşamaya devam ediyorlar. Bir de oralardan kalkıp akıl veriyorlar. Sormazlar mı adama, sen ne yaptın? Sen ne yapacaksın? 

O zaman, ne yapmalı diye soranlara Ahmed Arif yanıt versin, Öyle yıkma kendini.....Bir umudum sende...

   Beşikler vermişim Nuh'a   Salıncaklar, hamaklar,   Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,   Anadoluyum ben,   Tanıyor musun ?    Utanırım,   Utanırım fıkaralıktan,   Ele, güne karşı çıplak...   Üşür fidelerim,   Harmanım kesat.   Kardeşliğin, çalışmanın,   Beraberliğin,   Atom güllerinin katmer açtığı,   Şairlerin, bilginlerin dünyalarında,             Kalmışım bir başıma,   Bir başıma ve uzak.   Biliyor musun ?    Binlerce yıl sağılmışım,   Korkunç atlılarıyla parçalamışlar   Nazlı, seher-sabah uykularımı   Hükümdarlar, saldırganlar, haydutlar,   Haraç salmışlar üstüme.   Ne İskender takmışım,   Ne şah ne sultan   Göçüp gitmişler, gölgesiz!   Selam etmişim dostuma   Ve dayatmışım...   Görüyor musun ?    Nasıl severim bir bilsen.   Köroğlu'yu,   Karayılanı,   Meçhul Askeri...   Sonra Pir Sultanı ve Bedrettini.   Sonra kalem yazmaz,   Bir nice sevda...   Bir bilsen,   Onlar beni nasıl severdi.   Bir bilsen, Urfa'da kurşun atanı   Minareden, barikattan,   Selvi dalından,   Ölüme nasıl gülerdi.   Bilmeni mutlak isterim,   Duyuyor musun ?    Öyle yıkma kendini,   Öyle mahzun, öyle garip...   Nerede olursan ol,   İçerde, dışarda, derste, sırada,   Yürü üstüne - üstüne,   Tükür yüzüne celladın,   Fırsatçının, fesatçının, hayının...   Dayan kitap ile   Dayan iş ile.   Tırnak ile, diş ile,   Umut ile, sevda ile, düş ile   Dayan rüsva etme beni.    Gör, nasıl yeniden yaratılırım,   Namuslu, genç ellerinle.   Kızlarım,   Oğullarım var gelecekte,   Herbiri vazgeçilmez cihan parçası.   Kaç bin yıllık hasretimin koncası,   Gözlerinden,   Gözlerinden öperim,   Bir umudum sende,   Anlıyor musun ?