En uzun isimli roman: Beş Parasızdım ve Katilimi Arıyordum / Derviş Şentekin

Hatırlamadığım bir yerde duymuştum bu kitaptan bahsedildiğini. Geçenlerde İstanbul'da, Üsküdar'dan motora, feribot denilmiyor bunlara cahillik etmeyin benim gibi, MOTORa binip karşıya, Fındıklı'ya geçmiştik. Fındıklı'nın yokuşuna kendimizi vurup Gümüşsuyu'na doğru tırmanırken, Kırmızı Kedi Yayınevi'nin binasını görüp soluklanma molasında satın aldım:

Beş Parasızdım ve Katilimi Arıyordum. "İntikam Tehlikeli Bir Sanattır" Dedi, "Bu Sanatın İnceliklerini Bilmiyorsan Ölürsün", Silahımı Çıkartıp Masanın Üzerine Bıraktım. 

Kitabın kapağında yazılı adı yukarıdaki :) Sizce de biraz fazla uzun bir isim değil mi? Şentekin'den okuduğum ilk kitap, gene geçenlerde Amsterdam'a yaptığım bir çok ilkleri içeren Atlas GLOBAL seyahatinde yoldaşlık yaptı. Hepi topu 3 saat süren yolculuğun, Atlas'ın birbirinden lezzetli ve özenli ikramlarından, bir şeye ihtiyacımız olup olmadığını gerçekten merak ettiği için soran hosteslerinden vakit buldukça okudum. Bitmesini istemediğim bir yolculuk ve kitap oldu. Schiphol havaalanında bavul beklerken 240 sayfalık kitap bitmişti. 

Pulp fiction adlı filmi sevdiyseniz, ki ben bayılmıştım, Şentekin'i de seveceksiniz. O ne ki diyecek yaştaysanız Leyla ile Mecnun desem, en azından işin önemi bakımından benzeşiyorlar. Leyla ile Mecnun nasıl dizi tarihinin kültü haline geldiyse bence Şentekin'in romanı da Türk polisiyesinin kültü haline gelecek. Kurgusu sağlam, mesajlarını insanın gözüne sokmadan veren, dili temiz ve akıcı bir roman. Çok başarılı bir polisiye.  

Bu arada aslında kitabın fotografı da vardı. Ama bir İstanbul daha iyi gider diye düşündüm. Sonra baktım elimde bu var. O rüzgarı yeniden hissetmek iyi gelir dedim kendi kendime, bu yazıyı her gördüğümde. Ve, işte bu yüzden, 

ya da tamam tamam itiraf ediyorum: üşendim gece gece telefonu aç, bilgisayara bağla, fotografı bul....