Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
Bu kez haftanın sorusunda kendi çektiğim bir fotografı kullanamıyorum. İşlerin yoğunluğundan yetiştiremedim, Ankara'dan ayrılmadan. Neyse ki internet var. Artık Ankara'ya döndüğümde kendi fotograflarımı çekip, bu eseri kendi gözümle sizlere aktarmaya çalışırım.
Soruyu yazının başlığında belirttim aslında. Bir kez buraya yazayım. Gene üç sorumuz var:
- Heykel şu anda Ankara'nın neresinde?
- Heykel bugün olduğu noktaya gelmeden önce hangi meydandaydı?
- Daha önce hangi meydandaydı?
Kimisi mal mülk edinir yazdıklarıyla, Dr. Dizdar insanların hayır dualarının sahibi oldu bana kalırsa. Bakmayın, kibirden gözleri bağlanmış tıp doktorlarına. Adam kalkmış koca kitap yazmış yıllarını vermiş kitap için okumalara, "safsata" deyip duruyor adının başındaki harflerin saygınlığına güvenerek birileri.
Allah kibre batırmasın.
Düşünen beyinler için ibret alınacak öyle çok şey oluyor ki etrafında. Her günümüz mucizelerle dolu aslında. Kimisi halen mucize istiyor. Buyurum o zaman okuyun YEMEZLER!i. Nasıl mucizevi işler oluyor her an içimizde, ibret almak gerek.
Doğru yanıt bir kez daha Onur KARAŞ'tan.
Onur hocam, ikide iki. Şimdi bilmeyenler torpil var zannedecek.
Bu heykel ile ilgili ben de ilginç bir iki bilgi paylaşayım. Heykel, Türkiye Cumhuriyeti'ne hediye olarak İtalya tarafından gönderiliyor gerçekten. Öncelikle Doğumevi'nin bahçesine konuluyor ardından seyahatine başlıyor. Kızılay meydanı duraklarının arasında. En uzun kaldığı yer ise artık adı bile değiştirilen Tandoğan meydanı. Oradaki halini dün gibi hatırlarım. Sonra metro/ankaray inşaatı sırasında yerinden kaldırılıyor ve Yenimahalle Belediye'sinin bir hurdalık alanında parçalara ayrılıyor. Parçalara ayıran heykeltraş ise asbest zehirlenmesinden vefat ediyor.
Bu heykeli kurtaran Cer Modern oluyor. İlk fırsata kurucusu ile uzun bir söyleşi yapmak istediğim Cer Modern, Ankara'nın aydınlık yüzünü temsil etmeye devam ediyor. Heykel, yeni CSO binası ile birlikte bir bütünlük oluşturacak. Şimdi suların da fışkırdığı, eski güzel günlerini anımsıyor ve bizleri, sizleri bekliyor....
Doğru yanıt bir kez daha Onur KARAŞ'tan.
Onur hocam, ikide iki. Şimdi bilmeyenler torpil var zannedecek.
Bu heykel ile ilgili ben de ilginç bir iki bilgi paylaşayım. Heykel, Türkiye Cumhuriyeti'ne hediye olarak İtalya tarafından gönderiliyor gerçekten. Öncelikle Doğumevi'nin bahçesine konuluyor ardından seyahatine başlıyor. Kızılay meydanı duraklarının arasında. En uzun kaldığı yer ise artık adı bile değiştirilen Tandoğan meydanı. Oradaki halini dün gibi hatırlarım. Sonra metro/ankaray inşaatı sırasında yerinden kaldırılıyor ve Yenimahalle Belediye'sinin bir hurdalık alanında parçalara ayrılıyor. Parçalara ayıran heykeltraş ise asbest zehirlenmesinden vefat ediyor.
Bu heykeli kurtaran Cer Modern oluyor. İlk fırsata kurucusu ile uzun bir söyleşi yapmak istediğim Cer Modern, Ankara'nın aydınlık yüzünü temsil etmeye devam ediyor. Heykel, yeni CSO binası ile birlikte bir bütünlük oluşturacak. Şimdi suların da fışkırdığı, eski güzel günlerini anımsıyor ve bizleri, sizleri bekliyor....
şu anda cermoder'nin bahçesinde. daha önce tandoğan meydanında şimdiki sürahinin ordaydı. bu heykel aslında ankarayı karış karış gezmiştir.İtalya'dan ilk geldiğinde kızılaya dikilmiş daha sonra gençlik parkının önüne taşınmış sonrada hacettepe parkına konulmuştur.
YanıtlaSilOnur hocam, ikide iki. Şimdi bilmeyenler torpil var zannedecek. Bu heykel ile igili ben de ilginç bir iki bilgi paylaşayım. Heykel, Türkiye Cumhuriyeti'ne hediye olarak İtalya tarafından gönderiliyor gerçekten. Öncelikle Doğumevi'nin bahçesine konuluyor ardından seyahatine başlıyor. Kızılay meydanı duraklarının arasında. En uzun kaldığı yer ise artık adı bile değiştirilen Tandoğan meydanı. Oradaki halini dün gibi hatırlarım. Sonra metro/ankaray inşaatı sırasında yerinden kaldırılıyor ve Yenimahalle Belediye'sinin bir hurdalık alanında parçalara ayrılıyor. Parçalara ayıran heykeltraş ise asbest zehirlenmesinden vefat ediyor.
YanıtlaSilBu heykeli kurtaran Cer Modern oluyor. İlk fırsata kurucusu ile uzun bir söyleşi yapmak istediğim Cer Modern, Ankara'nın aydınlık yüzünü temsil etmeye devam ediyor. Heykel, yeni CSO binası ile birlikte bir bütünlük oluşturacak. Şimdi suların da fışkırdığı, eski güzel günlerini anımsıyor ve bizleri, sizleri bekliyor....