Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
Başka bloglarda durum nedir bilemiyorum, ancak benim blogum mesai günleri okunuyor. Ne zaman uzun tatiller geldi, blogumun okuyucu sayısında dikkat çekici bir azalma yaşandı. Kurban bayramının dokuz gün sürecek tatili başlarken, okuyucu sayısı yerlerde sürünmeye başladı bile. Normal günlerde 100 - 150 arası gezinen okuyucu sayısı, bu ara 0 - 50 bandına kadar geriledi. Yanda gördüğünüz son bir kaç günün trafiği.
İşte.. sırf bu yüzden; bende sizin yazılarınızı oturup, bayram tatilinde okudum.
YanıtlaSilHem grafiği birazda olsa düzeltmek.. hemde tenha bir ortamda, kalabalık olmadan, sakin bir şekilde okuyabilmek için. (:-
Eyvallah Nedim hocam
YanıtlaSil