Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
Twitter hesabın olmadığı için zaman zaman üzüntü duyuyorum. 140 karakterle ifade edebileceğim bir konuyu / haberi blog yazısı halinde kurgulamak zor geliyor. Konu malum: sayısal karasal televizyon yayıncılığı. Tarih malum: Ankara'da sayısal karasal televizyon yayınlarının başlayacağı duyurulan tarih. Peki, 15 Ağustos 2013 tarihli RTÜK açıklaması ile ulusal lisans ihalelerine ilişkin işlemlerinin durdurulduğu bir ortamda bu tarihin geçerliliği var mıdır?
Twitter hesabım olsaydı yazacağım tweet şöyle olurdu: "1 Kasımda Ankara'da DTT'yi kim yapacak?"
özgür, ıptal kararına giden süreci özetleyen bir yazıya rastlamadım, sen benden daha iyi takip etmişsindir. biraz detaylı özet yapsan ne kadar makbule geçerdi:))
YanıtlaSildaha geniş bir yazıyı, bitirmeye çalıştığım yüksek lisans teziyle birlikte yazmış olacağım. ancak son gelişmeyi yorumlayan bir yazı hazırlayayım
YanıtlaSil