Ana içeriğe atla

Bir şeyler yapmalı diye düşünüp hiç bir şey yapmayanlara örnek olması dileğiyle Ahmet EREN söyleşisi.

Bu yazıyı. öncelikle kendime, ardından benim gibi milyonlarcasına ders olsun diye yazıyorum. Gelelim yazının konusuna. Geçtiğimiz yıl sonbaharında blogumda da duyurduğum üzere IPTV World Forum etkinliğinin İstanbul ayağına katılmıştım bir günlüğüne. İşime katkısı olacak bu etkinliğe katılmak için senelik iznimden bir gün kullanıp, tüm masraflarını cebimden karşılamıştım. Her geçen gün bu etkinliğe katılmış olmanın yeni bir faydasını görüyorum.Tanıştığım insanlar, kurduğum yeni ilişkiler yanıma kar kalıyor. Sevgili Ahmet Eren ile bu etkinlikte tanıştık. Ahmet, Lüksamburg'da uluslararası bir şirkette yönetici düzeyinde çalışan bir mühendis. Kendi başlattığı bir yardım kampanyası var. Kampanyanın web adresi şöyle:

Diyarbakır Silvan'da Kutlualan İlkokulu ve Anaokulu'na yardım topluyor kampanyası ile. Kampanya alışılagelmişlerden farklı. Sağolsun beni kırmadı. Yoğun mesaisine karşın gönderdiğim soruları yanıtladı. Şimdi kendi yanıtlarıyla bu yardım kampanyasını okuyalım. Bu arada merak edenler için Ahmet'in kampanyasına ben de katıldım. Aşağıda ayrıntılarını okuyacaksınız ancak kısaca özetlemek gerekirse 109 km'lik zorlu bir tırmanma parkurunda pedal basacak Ahmet. Tamamladığı her kilometre için bağışçıları söz verdikleri bağış miktarını ödeyecekler. Zorlu parkurda Ahmet için motivasyon olacak bu bağışlar. Benim verdiğim bağış sözü kademeli:


ilk 50 km için km başına 0.50 TL 50-75 km'de km başına 1 TL 75-100 arası km başına 2 TL 100 km üzeri her km için 20 TL Toplayınca gene okyanusta bir damla ama ne demişler damlaya damlaya göl olur.


Kısaca sizi tanıyalım.

Aslinda zor bir soru bu insan kendisini nasil tanitabilir ki ama soyle ozetleyebilirim:

18 yasinda terk etmeme ve sik sik gidemememe ragmen Akdenizliyim; halen Antalyaliyim (Guluyor). Universiteyi Orta Dogu Teknik Universitesi Havacilik Ve Uzay Muhendisliginde okudum. Yine ayni okulda Makine Muhendisligi bolumunde yuksek lisansimi tamamlayip Fransa’daki Uluslarasi Uzay Universite’sinde Uzay Is Yonetimi yuksek lisansima devam ettim. Oradan sonra; halen devam ettigim Luxembourg merkezli bir uydu operatoru olan SES Global’da Orta Avrupa ve Turkiye Bolge Muduru olarak gorev yapmaktayim. “Akdeniz Tembelligi” hastaligimi uzerimden attigim durumlarda bisiklete binmek gibi amator bir sporla ugraşmaktayım.

Projenizden bahsedebilir misiniz?
Dunya genelindeki bisiklet organizasyonlarindan en buyugu hic suphesiz Fransa Bisiklet Turu. Turun her yil bir etabi dunyanin her yerinden gelen benim gibi amator bisikletcilere acilmaktadir. Yaklasik 10 bin kisinin katildigi bu organizasyonda yer almaya karar verdim. Bu yil ki etap tirmanma etabi diye gecen 109 km’lik cok zorlu bir parkur : Alp D’Huez …Alplerdeki bu parkurun en onemli ozelligi cok uzun yokuslar ve tirmanmalar ve cok yuksek rakimlara cikmak ki bu rakimlarda oksijen azligi ve vucudun nefes almasininin zorlasmasi bu etabi cok zorlu hale getiren ana unsurlardan biri. Bu yuzden bu zorlu etaba bazen 35 km uzakliktaki isyerime bisikletle gitmek bazen Avrupa genelindeki organizasyonlara katilmak gibi bir programlarla yaklasik 2 aydir antreman yapiyorum.

Bu etaba katilmayi aklima koydugumda bunu bir yardim kampanyasina donusturebilecegimi dusundum ve buradan toplayacagim yardimlari Turkiye’de bir okul adina toplamaya karar verdim. Boyle bir okul ararken zor durumda olan ve yardim isteyen Diyarbakir’in Silvan Ilcesi Kutlualan Koyu Ilkogretim okulunu buldum. Ulasabildigim herkesten km basina bagis topluyorum. Mesela 109 km’lik parkurun hepsini tamamladigimi varsayarsak ki umarim bunu basaracagim km basina 1 Lira bagis yapan birisi 109 Lira bagis yapmayi taahhut etmis olacak. Bunun adina bir Blog olusturdum. www.bisiyapmali.blogspot.com Buradan nasil bagis yapilabilecegi konusundaki daha detayli bilgilere ve antreman sirasinda cektigim videolara ulasmak mumkun.

Bu ilk yardım girişiminiz mi? 

Gecen sene Luxembourg’taki bir dernegin Filipinlerdeki MicroFinans Programi icin organize ettigi bir bisiklet turuna katilip yardim toplanmasina yardimci olmustum.

Başka projeleriniz var mı?

Bu tarz projeler genisletilebilir ve daha genis anlamda yapilabilir diye dusunuyorum ama acikcasi biraz daha profosyonel hale getirilebilir bu. Yurtdisinda bu tarz websiteleri mevcut insanlarin bireysel olarak bagis toplayabildigi. Turkiye’de bazi hukuksal cekoinceler soz konusu olabilir. Bir de bunun yaninda Turkiye’de yakin gecmiste bazi yardim kampanyalarinda paralarin yerine ulasmadigi durumlar soz konusu oldu ve insanlar guvenini kaybetti giderek bu tarz yardim organzasyonlarina. O yuzden olabildigince dikkatli olmaya calisiyorum ve kendi adima yardim kampanyama katilan herkes paralarinin ulastigindan ve gerekli yerlere harcandigindan emin olacak ve geri bildirim alacaklardir. Ben bizzat takipcisiyim ve yardim eden herkese seffaf bir sekilde paralarinin harcamalari bildirilecektir. Yarisin sonunda okulun banka hesabini ve detaylari gonderip parayi oraya gondermesini isteyecegiz. Yardim edenlere okul mudurunden imzali ve muhurlu bir mektup gonderilip tesekkur edilecek.

 Türkiye’deki bisiklet sporu ve geleceği hakkında ne düşünüyorsunuz ?

Biliyorsunuz bisiklet sporu ozellikle Turkiye’de spor olarak cok popular olmasa da Avrupa’da cok populer bir spor ve oldukca fazla izleyicisi var. Bu spora gonul vermis ve aktif olarak yapan cok sayida insan var. Ozellikle Fransa, Almanya, Hollanda, Luxembourg, Belcika, Ispanya, Italya’ya yaz veya bahar aylarinda gittiginizde sehirici degil sehirlerarasi yollarda da onlarca bisikletci gormeniz cok olasi bir durum. Burada bircok organizasyon var Avrupa’da amator bisikletcilerin katilabilecegi yarislar veya normal olarak turistik parkurlar duzenlenmekte ve buralar yasli genc herkesin katilimina acik tutulup bu organizasyonlar karnaval haline getirilmekte ve bisiklet sporuna ilgiyi arttirmaktadir.

Turkiye bir bisiklet ulkesi olmamasina ragmen Cumhurbaskanligi Bisiklet Turu gibi bir organizasyonumuz var. Bu sene de EurosportHD’de yayinlandi. Giderek daha populer ve organize hale geliyor. Benim Alplerde yapacagim tarzda bir organizasyonun Turkiye’deki Cumhurbaskanligi Bisiklet Turu’nda da yapilmasi icin bir takim girisimlerde bulundum. Buradaki amac amator bisikletcilere 1-2 parkuru acmak veya paralel parkurda (duble yol gibi) 50-60 km. yarışçılarla birlikte pedal çevirme imkanı sunmak gibi bazi fikirler uzerine Cumhurbaskanligi Bisiklet Turu organizatorleriyle gorus alisverisinde bulundum. Bunun Turkiye’deki sadece bisiklet sporuna degil ayni zamanda bisiklet turizmine de cok katki saglayacagini dusunuyorum.

Bu tarz hamlelerle hem ulkemizin bu cok spesifik turizm alaninda yolunu acmis oluruz, hem de ulkemizin tanitimina katkida bulunmus oluruz. Boyle bir seyin yapilmasi zaten direk tabandan tavana inanilmaz bir sinerji olusturacak ve dunyaca unlu bisikletciler de Turkiye turunu es gecemeyecektir. Dogal olarak amator ve bu sporu takip eden bisiklet klupleri olsun, bireysel bisikletciler olsun boyle bir organizasyona katildiginda direk olarak bu turun profosyonel bisikletciler tarafindan da daha bir onemle takvimlerine alinmasini beraberinde getirecektir. Ayrica boyle bir aktivitenin zamanlamasiyla tam turizm sezonu gelmeden atil durumdaki turistik tesislerin efektif kullanimini ve turzim gelirleri arttirilabilir. Bizim Turkiye turu etaplari hem manzarasi hem de bulundugu yerler acisindan dunya guzellikleriyle dolu oldugundan sadece bu tur icin degil diger zamanlarda da bu parkurlar cok populer olacaktir. Avrupa'da artik insanlar hep ayni yerlerde bisiklet turu yapmaktan bikmis ve yeni destinasyonlar aramakta. Ilkbahar yaz donemi bisiklet turizmi Alpler civarina yigilmis durumda ve insanlar degisik yerleri gorup denemek istiyor. Bu tarz bir organizasyon bunu da etiklemis olacak ve Turkiye'de bisiklet turizmine her donemde inanilmaz basari getirmeye yardimci olacaktir.

Bisiklet ülkesi olmayan bir ülkede Cumhurbaskanligi Bisiklet Turu gibi çok büyük bir organizasyon yapmaya çalışiliyor ve her gecen yil bu organizasyon daha cekici hale geliyor. Fransa turunda bazı parkurlar 100 yıldır aynı ve klasik olmus durumda bu yuzden tüm dünyada ilgi çekiyor. Yakın gelecekte bizim de bu tur planlarla Turkiye ‘de bisiklet sporunu sevdirecegimizi ve bisiklet turizmi diye yeni bir gelir kaynagi olusturacagimizi dusunuyorum.

ve son soru: bir şey yapmalı diye düşünüp harekete geçmeyenler için önerileriniz neler?

Eminim herkes kendi capinda birseyler yapmaya calisiyordur. Herkesin elini tasin altina koymasi gerektigini dusunuyorum ama bu herkesin yardim kampanyasi duzenlemesi veya bir yerlere direk para yardimi yapmasi olarak algilanmamali. Bence elini tasin altina koymak cok klasik anlamiyla herkesin evinin onunu supurmesi demektir. Burada bence egitim en onemli rolu oynamakta ve bu yuzden de ben bir okul yardim projesi duzenlemekteyim. Turkiye’de buyumus ve okumus biri olarak herseyimi bu ulkeye borcluyum. Su anda yurtdisinda baska bir firmada calisiyorum ve ulkeme direk olarak faydali oldugum soylenemez. Elimden gelen boyle bir yardim kampanyasiyla okyanusta bir damla olmaya calismaktir. Zaten bu anlamda bu ulkeye borcumu tam anlamiyla odeyebilmem mumkun degil. Insallah ileride o gunleri de gorebilirim diye umud ediyorum. Cok etkilendigim bir animi paylasmak isterim . Fransa’ya ogrenci olarak gittigim yil oradaki ev sahibim yalniz basina yasayan 80 yaslarinda yasli bir bayandi. O yasina ragmen sirf benimle Ingilizce konusabilmek adina Ingilizce kursuna baslayip hergun kendini gelistirmek adina benimle Ingilizce sohbet etmeye calisiyordu. O yastaki o ogrenme azmini gorunce insan dusunmeden edemiyor. Bizim de egitimin onemini kavramamiz ve aldigimiz egitime gore davranmamiz, acik fikirli olup isimizde, okulumuzda, evde, sokakta surekli arastirip ogrenmemiz gerekir ki birseyler yapabilelim.

Birseyleri yapmak bazen yillar aliyor ama yikmak tam tersine bazen bir saniyelik bir istir. Yillarca ugrasip yaptiginiz bir ev bile bir kibrit tanesiyle yanip kul olabiliyor. Toplumu elestirmek kolaydir ama toplum bireylerden olusur ve bireyler duzelmedikce toplumun duzelmesini bekleyemezsiniz. Tabandan tavana yayilan birseyler yapilirsa zaten hersey kendiliginden duzelecektir. Bence birsey yapmak demek en basit ama en onemli haliyle isini dogru durust ve layikiyla yapmak demektir. Bu ulkedeki herkes isini dogru durust ve gerektigi sekilde yaparsa bence bundan daha buyuk birsey yapilamaz.

Bu yuzden; “birsey yapmali" diyenler her sartta ve her yerde egitimlerine gelisimlerine devam etmeli ve islerini dogru durust ve gerektigi sekilde yapmalilar. Bunu basaranlar hem kendileri, hem aileleri, hem icinde yasadiklari toplum hem de dunya icin en guzel seyi yapmis olacaklardir diye dusunuyorum.

çok teşekkürler. başarılar...

Yorumlar

  1. Böyle insanları tanımak bile çok anlamlı. Siz de buna vesile oldunuz. Sağ olun.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.

Son haftanın en çok okunan 10 yazısı

boşluk

"Bak ne yaptım, piramidi avucumun içine sığdırdım."   Benzeri milyon kez çekilmiş bir fotoğrafı kendi telefonuyla da kaydetmiş olmanın anlamsız gururu ve mutluluğu sesine yansıyordu. Bak diye seslenmişti ama seslendiği yerde boşluk dışında bir şey yoktu.  Hayatının tümünü kaplayan büyük boşluk. Oysa aşıklar kentine yalnız gelmek değildi planı. Bu hafta çok farklı geçecekti.  Nikahın ardından balayı için geleceklerdi Paris'e. Kalacakları oteli iki ay öncesinden ayarlamıştı. Bir haftalık tatilde gezecekleri yerleri belirlemişti gün gün, hatta saat saat.  Şimdi avucunun içine sığdırdığı piramidin yerinde sevgilisinin eli olabilirdi.  Eğer nikaha bir saat kala, bu iş olmayacak, ben vazgeçtim demeseydi.

Yabancı dil öğrenmek üzerine: DuoLingo deneyimimim

kızımın çizgileri Ülkemizin kanayan yaralarından birisidir sanırım, yabancı dil öğrenmek. Onlarca kurs, yüzlerce kitap, saatlerce ders ve sonuç: anlayan (en azından anladığını düşünen) ve konuşamayan kişiler... Bir yerlerde bir sorun olduğu kesin, ama nerede? Farklı zamanlarda, 3 kez Fransızca kursuna gittim. İlk seferin ardından, aslında bir temel bilgim olmasına karşın, her seferinde en baştan başladım, hiç bilmiyormuşum gibi. Ne yazık ki kurslarda öğrendiklerim kalıcı olamadı. Şimdilerde, 70 gündür, her sabah DuoLingo ile çalışıyorum. Ücretsiz ve arada çıkan reklamlarla devam eden sürümünü kullanıyorum. Eminim farklı online dil kursları da vardır. Online platformda, kurslarda olmayan ne var diye düşününce bir kaç şey tespit ettim. Belki sizlerin de işine yarar diye paylaşıyorum: Yabancı dil öğrenmek, sürekli ve kesintisiz tekrar gerektiren bir süreç. Kurslar, sadece haftanın belli günleri, bir kaç saat için ve çoğunlukla, günün en yorgun olunan akşamlarında oluyor. ...

kar ve

Gördüğünüz fotoğrafı 2020 yılı Ocak ayında Ankara'da çekmiştim. Bu kadar çok olur mu bilmiyorum ama hava tahminleri yanılmazsa, salı ya da çarşamba günü İstanbul'a 2025'in ilk karı yağacak.  Şubat tatilinde yağmayan kar, okulların açıldığı ilk haftayı beklemiş gibi  görünüyor.  Yağmur yağdığında bile kilitlenen trafik, kar ile ne hale gelecek göreceğiz.  İkinci dönemde tüm öğrencilere başarılar diliyorum.  Havalar nasıl olursa olsun, sizin havanız iyi olsun. 

Gece Yarısı Kütüphanesi, Matt Haig

Matt Haig'in çok satan romanı Gece Yarısı Kütüphanesi'ni okudum. Dilimize Kıvanç Güney tercüme etmiş. Karamsar bir başlangıcın ardından, farklı bir kurgu ile ilerleyen roman, umut dolu bir finalle bitiyor.  Matt Haig'den okuduğum ilk eser Gece Yarısı Kütüphanesi. Akıcı bir dille yazılmış. Bir çok felsefeciden alıntılar yapılmış. Çocuk ve gençler başta olmak üzere, her yaştan okuyana mesajlar içeriyor. Dediğim gibi, başlangıcı karamsar ve bu bölümlerde, roman kahramanının tespitlerine takılmamak ya da daha açık söylemek gerekirse, hak vermemek gerekiyor. Bu fikirlerin, depresyonun dibindeki bir kişinin hayata dair tespitleri olduğunu unutmanızı önemle hatırlatırım. İlerleyen bölümlerde bu depresif düşüncelere fazla gönderme yok zaten. 

kaybolmak

Bu havada yapılacak en iyi şey yürümektir. Ne bunaltıcı bir sıcak, ne üşüten bir soğuk. Güneş, bulutların arkasında kalmış. Sonbaharın kışa yaklaştığı bugünlerde, bulut arkasında bile olsa havanın serinliğini dengeliyor sıcaklığı ile.  Yürürken düşünmek hoşuma gidiyor. Diyeceksiniz ki otururken düşünemiyor musun? Belki size garip gelecek ama yanıtım evet. Otururken, araba kullanırken, etrafta iletişim kurabileceğim birileri varken düşünemiyorum. Daha doğrusu düşüncelerim arasında dolaşamıyorum. Oysa yürümek, düşünceler denizinde kaybolmak için birebir.  Sabah, pencereyi açıp havayı görünce, işte dedim, kaybolmak için güzel bir gün. 

Pazr günü eğlencesi: Eymir gölü etrafında bisiklet sürmek

Sadece ODTÜ öğrenci ve çalışanlarının bir de göl kartı sahiplerinin girebildiği düşünülür Eymir gölüne. Oysa, eskiden olduğu gibi bugün de arabasız girdiğiniz sürece, kimse kimlik sormaz kapısında. Birisi TRT'nin Oran yerleşkesinin yanından inen yolun sonunda, diğeri Gölbaşı'ndaki TEİAŞ tesislerini geçince olmak üzere iki kapısı bulunur bu küçük göl ve çevresinin. ODTÜ arazisidir ve içerisinde piknik yapmak yasaktır. Son düzenlemeler sonrası üniversite arazisi olduğu için içeride alkol satışı yasaklanmıştır. Yakın zamanda üniversite yönetiminin aldığı bir karar ile Eymir gölü çevresine haftasonları araç girişi tamamen yasaklandı. Her iki kapının yakınında, ODTÜ'de görev yapan güvenliklerin kontrol ettiği park alanları oluşturuldu. Ücretsiz olan bu alanlara aracınızı bırakıp yürüyerek göl çevresine girebiliyorsunuz. İçeride her 10 - 15 dakikada bir hareket eden ring servisleri bekliyor. Lokantaların olduğu yerlerde durakları var. Dönüş için de aynı araçları kullanabili...

vapur

Hafta içi aynı saatte biniyor o da vapura. Nerede çalışıyor bilmiyorum. Aslına bakarsanız, çalışıyor mu ondan da emin değilim. Tek bildiğim Beşiktaş - Kadıköy vapurunda, hafta içi her akşam karşılaştığımız. 18.15 vapuruna binince ilk işim bir kat üste çıkıp büfe sırasına girmek. Hep aynı şeyi sipariş ediyorum, sade kahve ve sade soda. Boş olduğu sürece aynı yere oturuyorum.  Hayatım olanca tekdüzeliği ile akıp giderken fark ettim varlığını. Önce büfe sırasında, sonra kahvemi ve sodamı alıp oturduğum cam kenarındaki kanepenin çaprazında. Hiç selamlaşmadık belki ama onun da beni fark ettiğini düşünüyorum. Bir kaç kez büfe sırasında benden sonra sipariş verirken, aynısından dediğini duyduğumda gülümsemiş, onun da gülümsediğini görmüştüm. Bu sıcak gülümseyişlere karşın konuşmamıştık.  Kadıköy'de inince nereye doğru gittiğine bakmadım hiç. İnsan selinin içinde kaybolduk her seferinde. Ben çarşının içinden geçip Moda'ya doğru giden sele kaptırıyordum kendimi. Bazen metro alt geçidin...

Kapak Kızı / Ayfer Tunç

2023 senesinin başlarında, henüz emekli olmamışken, TRT Spor rejisinde bir kitapsever arkadaşımın önerisi ile Dünya Ağrısı adlı romanını okumuş ve çok etkilenmiştim. Ayfer Tunç'u 2023'e kadar neden fark edemedim diye epey üzüldükten sonra, geç olsun - güç olmasın dedim ve seneyi Ayfer Tunç romanlarıyla bitirmeye karar verdim.  Bu uzun ve muhtemelen gereksiz paragrafın ardından gelelim Kapak Kızı adlı romana. İlk baskısı 1992 yılında Simavi Yayınları'nca yapılmış. Ben Ekim 2022 tarihli Can Yayınları'ndan çıkan 22. baskısını okudum. Romanın sonuna eklenen yazarın notuyla birlikte 261 sayfa. Son notta, romanın yeniden yazıldığı, belki daha doğru ifadesiyle gözden geçirilerek çoğu cümlenin yeniden ele alındığı belirtilmiş. 2004 yılında yapılan bu yenilenmiş hâli ile ilk baskısını kıyaslamak isterdim, kim bilir belki bir gün fırsat bulurum. Yemekli vagonunda sigara içmenin serbest olduğu ve içki servisinin yapıldığı senelerde geçiyor roman. Karlı bir günde Ankara'dan İs...

Kocadağ At Çiftliği Kocadağ Köyü / Havran

Deniz, kum, güneş tatilinden sıkıldıysanız ve Edremit körfezi civarındaysanız size süper bir alternatif: At binmek. Edremit'ten Balıkesir'e giden yol üzerindeki şirin ilçe Havran'ın Kocadağ köyünde bu mekan. Henüz dört yaşında olan iki(z) kızlarımız çok keyif aldılar at binmekten. Altınızda sizden epey güçlü b ir hayvan varken dengede durmaya çalışmak, yorucu bir o kadar da keyifli bir uğraş. Eğer hayatınızda at binmeyi hiç denemediyseniz, emin olun deneyince siz de kabul edeceksiniz, çok şey kaçırmışsınız demektir.    Kocadağ At Çitfliği'nde at binmenin yanı sıra lezzetli mutfağını da deneyebilirsiniz. Mantı, haşlama içli köfte, ızgara köfte ve elbette demleme çay. Fiyatlar derseniz bu konuda ucuz / pahalı yorumu yapmak istemiyorum. Bunun yerine bir kaç seçtiğim ürünün fiyat bilgisini paylaşacağım. Ancak, öncelikle sipariş edeceğiniz yiyeceklerin hepsinin büyük bir özenle hazırlanıp, aynı özenle servis edildiğini belirteyim. Biz mantı, içli köfte, ızgara hellim ve ...

yaz kış

Yürümeye başladığımda buralara kadar geleceğim aklımın ucundan geçmemişti. Sahilde bir aşağı bir yukarı yaptığım yürüyüşlerin benzerini tekrarlayacağımı düşünerek düşmüştüm yola. Neden sahil yerine tepelere yöneldim bilmiyorum. Belki denizi seyretmekten sıkıldım belki o adamla karşılaşmak istemedim.  Ne zaman sahile insem karşıma dikilip, gene yannız takılıyosun hocam, diye laf atacak. Yannız değil, yalnız diye düzeltsem, senin gibi okumuş adam değiliz ama biz de hayat üniversitesini bitirdik diye başlayacak.  Oysa tepeler bomboş. Adı üzerinde "yazlık siteler" sadece yazları kullanılıyor. Bahçelerindeki ağaçlar, ağaçlarındaki meyveler ise yaz kış burada. İşte bu zeytinler gibi. Sahipleri olgunlaştığını göremeyecek yine.  Yaz kış burada olan bir de ben varım, sahilde karşılaşmaktan kaçındığım adamla birlikte.