Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
2006 yılında gitmiştim Trabzon'a. Valilik binası önünde yandaki 
iki kareyi çekmişim. Hatıra olsun diye sayfama ekleyeyim istedim. Bu arada bilmeyenler için bir kez daha söylemiş olayım. Yıllar boyu Trabzonspor'un taraftarıydım. Geçtiğimiz yıl takım tutmaktan vazgeçtim. Bu kararı alma nedenim, futbolun hayatın daha önemli olması gereken konularının önüne geçtiğini farketmiş olmamdı. Ne yazık ki bu durumda bir değişiklik yok. Yani futbol ülkemizde bir çok konunun önünde yer almaya devam ediyor. Bu sakat gidişe küçük de olsa katkıda bulunmuş olmamak için ne futbol sohbeti yapacağım ne de takım tutacağım...
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.