Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
Ankara'yı fotograflama projem hala geçerliliğini koruyor. Ne yazık ki fikir aşamasını fazla geçemedim :) Tek yapabildiğim Roma Hamamı'nı ziyaret etmek oldu. Orayı bile istediğim gibi fotograflayamadım. Makinemin bataryasınını kontrol etmeden gidince haliyle bir kaç poz çekebildim. Bu yasıya eklediğim fotograf 2005 yılına ait. Kaleye çıkan yokuşların birisisinde çekilmişti. Öğrendiğime göre Altındağ Belediyesi Hamamönü'ndeki bir sokağı restore etmiş. Avrupa'da gezdiğimiz her kentte gördüğümüz alt stadt (old town=eski şehir), umarım Ankara'da da oluşturulur. Kalenin son yıllardaki gelişmesi bu yöndeki umudumuzu arttırıyor. Önce Koç müzesi ardından tam kalenin karşısındaki virane hanlardan bir diğerinin restorasyonunun başlaması olumlu gelişmeler...
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.