Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
Aşağıdaki yazı, aynı liseden mezun olduğumuz tıp doktoru abilerimizden birisine (Dr. Kerim KABAN'a) ait. Lisemizin elektronik listesine göndermiş olduğu 2001 tarihli yazısını kendisinin izni ile sizlerle paylaşıyorum. Sigara içerken bir kez daha düşünmenizi rica ediyorum. Kendiniz için olmasa bile insanlığın genel çıkarı için:
Akciğer kanseri, hem erkek hem de kadınlarda açık farkla en çok öldüren kanser.
Akciğer kanseri, sebebi iyi bilinen az sayıda kanserden biri ve %90'dan fazlası doğrudan sigara yüzünden. 1920 yılında ABD'de toplam akciğer kanseri sayısının binden az olduğunu biliyor muydunuz?
ABD'de kadınların sıklıkla sigara içmeye başladıkları 1960'lardan bu yana, akciğer kanseri yüzde 450 artarak meme kanserini çoktan sollamış durumda.
Sigarayı bıraktığınız zaman yıllık risk sanılanın aksine değişmiyor. O güne kadar içtiğiniz sizinle kalıyor. Diyelim ki listemizin tüm üyeleri 15 yaşında sigara içmeye başlamış. 45 yaşında, listeden her bir buçuk yılda bir kişi akciğer kanseri olacak. 60 yaşında, listemizden her yıl üç kişi akciğer kanseri o - la - cak..Acaba o kişi siz misiniz?
Bir an gözlerinizi kapayın ve canlandırın... öksürüyorsunuz, biraz da göğsünüzün bir yanı ağrıyor. Pek öyle ciddi birşey değil ama, 2 haftayı geçince bir röntgen çektiriyorsunuz. Muayene odasında yalnızsınız. Doktor ciddi bir yüzle içeri giriyor. Birşey söylemeden oturuyor.Birşeylerin korkunç yanlış gittiğini hemen hissediyorsunuz. Neduyacağınızı biliyorsunuz ama hala bir ümit var. Doktor, yavaşça vekelimelerini seçe seçe maalesef kanser olduğunuzu ve ameliyat şansınızınolmadığını söylüyor. Ama diyor, merak etmeyin, elimizde başka tedavilerde var ama maalesef hepsi ancak kaçınılmaz sonu birkaç ay geciktirmeye yarıyor. Gözünüzü kapayın ve hayal edin neler hissedeceğinizi. Belki 40 yaşındasınız... önünüzde bir hayat olduğunu sanıyordunuz. Düşünün...Hissedin... Ya da hayatta en sevdiğiniz insanın bu tanıyı aldığını düşünün. Yaşadığınız inanılmaz acı ve üzüntünün senelerdir sigarayı bırakmasını istemenize rağmen bırakmayışından gelen öfkeye karıştığını hayal edin...
Değer mi?
Aman abi... ölürsek de ölürüz, zaten ölmeyecek miyiz sonunda, bari keyifaldığımız birşeyi yaptığımız için ölelim diyenlere... kimseye dilemem ama, uzun ve zor bir ölüm oluyor bu maalesef... ve korkunç. Hiç kendi kanında boğulan bir insan gördünüz mü?
İnsan şu an için kendinden uzak olan şeyleri başarıyla bilincinden uzaklaştırabiliyor. Bunları biraz da, o uzak olan şeyleri itemeyeceğimiz, boğamayacağımız bir yerlere getirmek için yazıyorum.
Kanser tek sorun değil elbette. Hani biz Türkler 50 yaşımıza gelince karşıdan karşıya geçerken nefes nefese kalırız da bunu yaşlılığa bağlarız ya... Sebep... sigara. Sigara insan ömrünü 15 yıl kısaltıyor.Hem de süründüre süründüre...
Bu işin ekonomik boyutunu hiç yazmıyorum bile. Sigaranın Türkiye gibi ülkelere mailiyetini hesaplamak bile çok zor ama korkunç, tek kelimeyle korkunç.
Son bir söz daha... ben daha hayatımda sigarayı bırakmayan tek kişi görmedim... ama çoğu çok geç...
Hepinize sağlıklı ve sigarasız günler,
Dr. Kerim KABAN
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.