Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı hayatımda hep çağrışımlar yapmıştır. Belki de çocukken, duvarlara vuran ağaç gölgelerinin hareketini izlerken hissettiğim o ilk hayranlıktan geliyor bu bağlantı. Sanki ışık ve karanlık bir oyun içinde, birbirlerini tanımalı ve anlama çabalarında buluşuyordu. Her gölge, farklı bir hikâye anlatır gibiydi; bazen bir huzur hissi, bazen de derin bir merak uyandırırdı. Bir düzlemde sessizce var olan bu gölgeler aslında görmediğimiz gerçeklerin yansıması mı? Belki de gölgelerin bu kadar etkileyici olmasının sebebi, tam olarak biçimlendirilmiş olmamaları; bize alan bırakmalarıdır. Tıpkı hayatın kendisi gibi: Belirsizliklerle dolu ama bir o kadar da anlamı bırakılmış. Bir de fotoğraf çekmeyi sevdiğim zamanları hatırlıyorum. En iyi kareleri hep gölgele...
1995 yılında yazılmış bir kitap Maymunu Tokatlamak. Serdar Turgut, Hürriyet Gazetesi'nin Washington temsilciliği görevinden yeni dönmüş. Amerika'da bulunduğu sürece, pazar günleri Hürriyet'te yazdığı yazılardan oluşmuş kitap. Turgut'un, özellikle Hürriyet'teyken yazılarındaki üslubu beğeniyorsanız kitabı da beğenirsiniz. Yazılarda Amerika'ya ilişkin gözlemlerde var. Elbette Turgut üslubuyla. Maymunu tokatlamak, İngilizce argosunda kullanılan bir ifade. Anlamı için kitabı okumanızı öneririm. Aynı başlığa sahip yazı var...
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.