Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
Bugün baharın ilk günü. Ayın ortalarına doğru saatlerin yeniden ayarlanmasıyla, iş çıkışı hava kararmamış olacak. Kışın kasvetli havasından kurtulacağız yakında. Her ne kadar bu yıl geçmiş yıllara kıyasla fazla soğuk olmadıysa bile gene de baharın gelmesini sevinçle karşılıyorum. Doğa gibi, her bahar yenileniyor insanlar da.
Bu aralar Flying Carpet adlı albümü dinliyorum. Claude Challe imzalı derleme bir albüm. Oryantal müziğin çok iyi örnekleri var albümde. İki CD'den oluşuyor. Darbuka, klarnet, keman karışımlarından hoşlanıyorsanız Flying Carpet (Uçan Halı) adlı bu albümden de çok hoşlanacaksınız.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.