Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
Üyesi olduğum bir gruptan gelen ileti ile haberdar oldum Kadın Mühendislerin sorunlarını paylaştığı grup ve sayfadan. Yazıları (deneyimleri) okudukça, bu sayfanın daha çok okunması ve bilinmesinin sorunların farkındalığını arttırarak çözüm için başlangıç olabileceğini düşündüm. Özellikle kadın meslektaşlarıma, ama en az onlar kadar erkek meslektaşlarıma da öneririm sayfayı. Okuyun, okutun ve düşünün yazılar üzerine. Hayatınızdan kesitler bulacaksınız eminim. Kendi adıma ben buluyorum, kadın olmasam da...
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.