Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
Dile kolay tam 25 yıl boyunca süren bir fuar. Yüzlerce yayıncı, yüzlerce yazar yüzlerce etkinlik ve yüzbinlerce ziyaretçi. Fuarın adı İstanbul kitap fuarı olsa bile etkileri bakımından ulusal sınırları zorlayan bir hale bürünmüş. Bu yıl ikinci kez ziyaret edeceğim fuarı. İlk ziyaret ettiğimde tepebaşındaydı, şimdi beylikdüzüne taşınmış. Öyle sanıyorum ki yerin genişlemesi rahatlatmıştır yayıncıları. Tepebaşı kadar merkezi olmasa bile düzenlenen otobüs seferleriyle ulaşım sorunu bir biçimde çözümlenmiş. Fuar izlenimlerimi önümüzdeki hafta paylaşmaya çalışacağım.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.