Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
İstiklal caddesinin başlarında (Taksim Meydanı tarafında), Cumhuriyet Kitap Kulübünün altında İst adında bir kafe var. Hep önünden geçerdim ancak oturmuşluğum yoktu. Geçenlerde bir gece vakti oturdum. İyi ki de oturmuşum. Chris Rea çalıyordu. Road to hell şarkısını çok severim. Çift ölçek espressonun üzerine sıcak su konulup hazırlanan Amerikano isimli kahveden içtim.
Mutfağı kapandığı için yiyeceklerle ilgili yorum yapamayacağım. Ancak, gelip geçenleri seyredip ya da müziği dinleyip, ikisini birlikte yapmanıza bir engel de yok ayrıca :), keyiflenebileceğiniz bir yer. Gördüğünüz fotografları 2 M piksel çözünürlüğü ve 2X optik yakınlaştırıcısı olan Kodak sayısal fotograf makinesi ile çektim.
İst İstiklal, İstanbul
İstiklal Caddesi No:10/12
Taksim - İstanbul
tel (0212) 251 79 45
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.