Bir daha arasam, acaba gelmiş midir eve? Gene annesi çıkarsa ne diyeceğim? Konuşmadan kapatsam ayıp, onu sorsam, evladım daha bir saat önce de aramadın mı dese ne cevap vereceğim? Kartta kaç kontür kaldı onu da bilmiyorum. Kartı takınca gösterirdi eskiden, bozulmuş bu galiba, arama başlamadan göremiyorum kaç kontürün kaldığını. Öylece kalakaldım pastanede. Birden hışımla kalkıp gitti. Oysa daha yeni oturmuştuk. Çaylarımızı söyleyip pasta sipariş etmiştik. Çayın gelmesini bile beklemedi. Bu soğukta eve dönmüştür diye düşünüyorum ama kim bilir belki siniri yatışsın diye dolaşıyordur. Ne kadar da aptalım. Öyle pat diye sorunca afalladım. Lafı ağzımda geveledim. Sonra o da kalkıp gitti. Neyse, bir saatten fazla geçti. Bir daha çevireyim numarayı. Belki dönmüştür.
Ankara'da yaşayanlar yakından bilecektir. Ankara'yı Eskişehir'e, Konya'ya ve İstanbul'a bağlayan yollardan şehir merkezine doğru gelirken, neredeyse hiç, ışığa takılmıyorsunuz. Tüm ışıklı kavşaklar köprülerle aşılmış durumda. Her üç yolda da yaklaşık 4 gidiş 4 de geliş şeriti yapılmış. Hız sınırı ise 50 km / saat. Olabildiğince bu yollardan uzak durmaya çabalasam bile zaman zaman buralara yolum düşüyor. Yolun en sağ şeritinden saatte 60 km civarında hız ile seyretmeye gayret ediyorum. Ancak bunu başarabilmek pek kolay olmuyor. Dikkatinizi çekmek isterim; saatte 60 km, yani azami hız sınırının %20 fazlasıyla yolun en sağından ilerlememe izin verilmiyor. Nedeni çok basit. Bu yollarda trafik ortalama 90 km /saat hız ile akıyor. Bu gerçeği tüm denetim elemanları da biliyor. Ne zaman bir kaza olup 3-5 kişi ölüyor, kazanın ertesi günü herkes hızın ölüm getirdiğinden bahsediyor. Ardından arabalarına binip, sanki biraz önce hızın ölüm getirdiğinden bahsetmemiş gibi, 90-100 km /saat hız ile tampon tampona ilerlemeye devam ediyor.
Eğri oturup doğru konuşalım. Trafik kurallarına uymayı kötü sürücülük, korkaklık olarak nitelendiren bir yapımız var. İki kent arasını ne kadar kısa sürede katettiğimizi birbirimize anlatıp öğünürüz bu saçmalıkla. Hiç kimse araçların ne kadar donanımlı olduğundan, hız sınırlamalarının çağın gerisinde kaldığından bahsetmesin. Dünyanın her yerinde hız sınırlamaları uygulanıyor. Bilimsel gerekçelere dayanıyor bu sınırlamalar. Dünyanın en gelişmiş aracını da kullansanız, insanın refleks süresi belli. Aniden yola çıkan objelere karşı alacağınız önleme kadar geçen sürede aracınızın hızına bağlı olarak epey bir mesafe geçmiş oluyorsunuz. Hızınız eğer 30 km /saat ise ölümlü kaza yapma olasılığınızla hızınız 90 km /saat iken ölümlü kaza yapma olasılığınızın aynı olmadığı apaçık ortada.
Bu işin eğitimle falan ilgisi yok. Bu vatandaşlık bilinci diye adlandırdığım, kentte yaşama bilinci diyebileceğimiz bir konu. En eğitimli insanların oturduğu varsayılan Çayyolu, Bilkent, Angora vs semtlere doğru giden Eskişehir Yolu'nda (İsmet İnönü Bulvarı) giderken dikkat edin. 50 km /saat hız sınırına uyan var mı? Biraz daha özen ile ne hayatlar kurtulur. Deneyince zor olmadığını göreceksiniz. Şehir içinde 50, okul önlerinde 30, şehirlerarası yollarda 90 km / saat hız kurallarına uyalım. Gerçekten çok şeyleri değiştirebiliriz...
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.