Gölgeleri oldum olsası sevdim. Işığın somut göstergesi gibi geldi bana. Işığın yönüne ve şiddetine göre değişmesini, hayatın farklılaşan akışına benzettim. Uzayan kısalan, koyulaşan belirsizleşen gölgeler... Gölgelerin bu suskun ama etkili varlığı çağrışımlar yaptı ömrüm boyunca. Kökenleri çocukluk yıllarıma kadar uzanıyor belki. Ağaçların uzayan gölgelerini izlerken fark etmiştim ışığın ve karanlığın birbiriyle oyununu. Her gölgenin, öyküsü başkaydı; kimi dinginlik, kimi merak, kimi endişe içerirdi. Sessiz sinema gibi, sözsüz öyküler, giz ile görünen arasındaki ilişkiyi mi yansıtıyor acaba? Gölgelerin etkileyici olmaları biraz da bu yüzden sanırım, hayal gücümüzü işe koymaları. Görünen ile giz arasını doldurması bize kalıyor.
Bir kaç gündür yazamıyordum. Bir türlü fırsat bulup iki kelime yazamamak çok üzücü gerçekten. Hele ki hayatımda önemli gelişmeleri sizlerle paylaşamamış olmak rahatsız edici. 11 yıldır elektrik elektronik mühendisi olarak çalışıyorum. Şu an 4. iş yerimdeyim. Bu 4. iş yerinde 3 farklı birimde çalıştığımı düşününce toplam 7 farklı yerde çalıştım diyebilirim. İlk 3 iş yerinde 1'er yıl, kimisinde 1 yıldan bile az, çalıştım. 11 yıllık meslek hayatımda bu yıla kadar hiç terfi etmedim. İlk kez bu yıl (hatta geçen haftalarda) terfi ettim. Mühendis iken Başmühendis oldum. Oldum da ne oldum; brüt maaşım 50 YTL / ay arttı. Vatana millete ve bana hayırlı uğurlu olsun :)
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.