Trabzon izlenimleri 2

Trabzon'da ikinci günüm. İlk gün sabaha karşı uyanmak zorunda kalınca gece kupa finalininin ikinci yarısını bile izleyemedim. Akşam on olmadan yatınca da sabah 5'de uyanmıştım. İyi ki de uyanmışım. 7 gibi yola koyuldum. Bir süre yürüyüp çevreyi tanımaya çalıştım. Baktım yolda çok görecek bir şey yok, dolmuşa binip Trabzon merkeze indim. Kaldığım yer Akçaabat'a yakın. Trabzon merkez 10 dakika kadar sürüyor dolmuşla. Bir YTL verince neredeyse sürekli araba bulunuyor. Merkeze giderken Hüseyin Avni Aker stadyumu yazısını görünce inip stadı göreyim dedim. Stad, Trabzonspor caddesi üzerinde, şehrin merkezine yakın bir yerde.

Trabzon'u Trabzonspor'suz düşünmek olanaksız. İnanmakta zorlandığım bir şeyi sizlerle paylaşınca bana katılacaksınız eminimki. Trabzon merkezinin milliyetçi muhafazakar bir yapısı var. Siyasi olarak sağa daha yakın duruyor. Ancak son belediye başkanlığını CHP kazanmış. Nedenini sorunca farklı gerekçeler anlatılsa da Başbakan'ın Mehmet Ali Yılmaz tesislerini gezerken "Trabzon'u severim ama ben Fenerbahçeliyim" demiş olmasının etkisinin büyük olduğu söyleniyor. Doğru ya da değil. Ancak kentte dolaşınca kaldırım taşlarından otobüslere, simitçi tezgahlarından giyim kuşama her yerin bordo mavi olması gerekçeyi doğrular nitelikte.

İlk sabah böylenen hoş geldin çayını görünce bir gariplik olduğunu düşündüm. Çayın altı dem dolu, hiç süzgeç kullanılmamış. Sonra arkadaşlara sorunca öğrendim ki, özel olarak belirtilmediği sürece, çaylar süzgeçsiz geliyor. İlk başta garip gelsede sonra tadı hoşuma gitti.