Metrodan çıkmak için yürüyen merdivene adımımı attığımda, dışarıda beni nelerin beklediğinden haberim yoktu. Okula, işe yetişme telaşında olanların kalabalığı bitmiş, toplu ulaşım, acelesi olmayanlara kalmıştı. Merdivenin son basamağını geldiğimde sokak sakin ve huzurlu görünüyordu. Sabahın serinliği yerini öğleye geçişin ılıman haline bırakmıştı. Kediler ve martılar duvar diplerine bırakılmış yemleri paylaşıyor, kargalar bu paylaşımdan kendilerine de pay düşecek mi merakıyla olan biteni izliyordu. Her zaman döndüğüm sokağı es geçip ilerledim. Yeni sokak, yeni binalar, yeni yüzler... Tek sokak değiştirince bile karşıma çıkanların farklılığı şaşırttı. Yürümeyi sürdürdüm. Güneş yükselirken bulutsuz gökyüzü alabildiğine maviydi. Karşılaştığım insanların kiminin yüzü tanıdık gelse de bir çoğunu ilk kez görüyordum. Oysa sadece bir sokak değiştirmiştim. Sokağın sonundaki kafenin bahçesinde yaşlı bir çift sabah kahvesi içiyordu. İkisi de sokağa dönük, yan yana san...
Bu aralar evimizde tadilat yaptıracağız. Bir iki haftadır hazır mutfak imalatçıları, pvc camcılar, balkon kapamacılar gelip ölçü alıyor, ürünlerini ve kendilerini övüyor. Aralarından hangisini seçeceğimize karar vermemiz kolay olmadı. Ancak sonunda kararımızı ve siparişlerimizi verdik. Şimdi işin en zor kısmı, inşaat ve montaj başlayacak. Zeytin bey bu işi hiç sevmeyecek. Zaten ölçü almaya gelenleri de hiç gözü tutmadı. Yabancı birisi eve geldiğinde hep yaptığı gibi, en güvenli yer bellediği, masanın altına saklandı. Tahminime göre tüm işlerin bitmesi bir ayı bulacak. İnşallah istediğimiz gibi olur. Evimizde daha keyifli otururuz...
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.